سال 98 با حوادثی بهت برانگیز و حیرت آور آغاز شد؛ خروش سیل‌هایی بی‌سابقه و مرگبار که ده‌ها شهر از ایران را زیر آب بردند ، هراسی آخرالزمانی را در دل‌ها برانگیختند. حوادث ناگواری که برخی را بی‌خانمان و داغدار و کام سایر مردم را تلخ کرد. اما درمیان همه نقد و آراء منتشر شده درباره علل، زمینه‌ها و راه‌های مقابله و پیشگیری از سیل‌های خانمان برانداز، به نقش و کاربرد رسانه‌ها و به ویژه سینما و تلویزیون کمتر اشاره شد.واقعیت این است که هنر هفتم به خاطر قدرت رسانه‌ای و توان بازسازی واقعیت و توان پیش‌بینی آینده، قابلیت کاهش صدمات ناشی از بلایای طبیعی مثل سیل، زلزله، آتش سوزی‌های وسیع و... را دارد.
در تحریم جشنواره فیلم فجر ، وجه کمیک قضیه بر جنبه سیاسی آن غلبه دارد. از این نظر که اکثر تحریم کنندگان افرادی هستند که آثارشان رد شده است و معلوم نیست که آن ها چه چیزی را تحریم کرده اند!
«سونامی» اولین فیلم سینماییِ میلاد صدرعاملی با تقلید از آثار هالیوودی، یک فیلم ورزشیِ چشم نواز و خوش نما است. اما این تقلید، فقط در ظاهر فیلم یعنی صرفا در جلوه‌های بصری اتفاق افتاده وگرنه به لحاظ محتوا و فیلمنامه، با فیلمی خالی از حس و حال روبه‌رو هستیم. فیلم‌های ورزشی در هالیوود معمولا با هدف قهرمان‌پردازی، برانگیختن احساسات میهن‌دوستانه و یا حداقل در جهت القای قدرت اراده و روحیه ساخته می‌شوند. اما در «سونامی» نه تنها این شاخصه‌ها دیده نمی‌شود که این فیلم از همان وجوه تماتیک رایج در آثار دختر-پسری دو دهه اخیر کشورمان الگو گرفته است.
یکی از اعماق راهبردی انقلاب اسلامی در دوران هجرت سپهبد قاسم سلیمانی، انتقام جویی از ریخته شدن خون او به وسیله ارتش رژیم ضدبشری آمریکاست. راهبردی که توسط رهبر انقلاب تعیین شده و تنها به حوزه نظامی محدود نمی‌شود. همان‌طور که مواجهه آمریکا علیه ایران طی سال‌های اخیر در همه حوزه‌ها بوده است؛ اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و فرامرزی و... جنگی ترکیبی را تدارک دیده‌اند.
شمارش معکوس برای معرفی آثار برگزیده جشنواره فیلم فجر درحالی آغاز شده که نگرانی‌های زیادی برای ورود یا عدم پذیرش آثار توسط هیئت انتخاب ایجاد شده است. طیف گسترده‌ای از سینماگران متقاضی حضور در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر هستند.
در میان همه اتفاقات و حواشی تاریک و روشن جشنواره فیلم فجر در سال‌های اخیر، نمی‌توان از کنار تجلی یک اراده سینمایی به سادگی گذشت؛ ظهور نسل تازه‌ای از فیلمسازان که با آنها می‌توان نسبت به آینده سینمای ایران امیدوار بود؛ کارگردان‌هایی که اگر فعالیت خود را در مسیر پربارقه‌ای که آغاز کرده‌اند ادامه دهند، افق پیش روی سینمای ایران روشن خواهد شد.
فیلم مستند «شلمچه» از تصاویر، روایت‌ها و اطلاعاتی ناب و تکان‌دهنده از عملیات‌های کربلای 4 و 5 رونمایی می‌کند.
یک سال قبل در چنین روزهایی، وقتی حسین انتظامی سکان مدیریت سازمان سینمایی را عهده دار شد، بسیاری خوش‌بین بودند که وی شرایط بهتری را در این عرصه فراهم خواهد کرد. هر چند که انتظامی نیز همچون بسیاری از اخلاف خود فاقد تخصص در حوزه سینما بود، اما تجربه بالای او در مدیریت فرهنگی و رسانه‌ای، این انتظار را به وجود آورد که حداقل بتواند تعادلی نسبی در عرصه جدید مدیریتی خودش ایجاد کند و شیب تند سقوط محتوایی و کیفی تولیدات سینمایی را بشکند.
در راستای لزوم بهره‌مندی از ظرفیت هنر برای ایجاد الگوهای رفتاری شهروندی، اکران پربیننده ترین فیلم ها و پویانمایی های کودک و نوجوان در جشنواره سینمایی کشور در صالحیه آغاز شد.
سال‌ها بود که مسابقات تلویزیونی صرفا به سنجش اطلاعات عمومی یا زور و بازوی افراد محدود می‌شد. افرادی به این مسابقات می‌آمدند و با جواب دادن به چند سؤال یا جابه‌جا کردن چند جسم سنگین، جایزه‌ای می‌گرفتند و می‌رفتند. اما مدتی است که مسابقاتی در تلویزیون راه افتاده که فراتر از سرگرمی، عرصه‌ای برای هنرنمایی و احترام به افرادی هستند که با تلاش و جهاد، خود را شکوفا کرده و به بهبود فضای اجتماعی نیز کمک کرده‌اند. مسابقه «میدون» یکی از این برنامه هاست که ضمن وفاداری به جنبه‌های زیباشناختی لازم برای یک برنامه تماشایی، هیجان و جذابیت را در خلاقیت حرفه‌ای افراد و رقابت در‌اشتغال‌زایی می‌جوید.
