باید اطلاع رسانی بیشتری نسبت به طب فیزیکی صورت گیرد

یکی از مشکلات اصلی پیش روی ما این است که رشته طب فیزیکی به اندازه کافی مانند سایر رشته‌ها شناخته شده نیست البته خوشبختانه در سال‌های اخیر این آگاهی بیشتر شده است، اما شایسته است که تلاش بیشتری برای اطلاع رسانی نسبت به این رشته صورت گیرد.
رشته طب فیزیکی و توان بخشی شامل تشخیص و درمان بیماری‌های مفاصل، ستون فقرات، اعصاب و عضلات است.
همکاران ما، در درمان و تشخیص بیماری‌هایی مانند دیسک کمر و گردن و بیماری‌های مفاصل که شامل آرتروز و درگیری‌ها و آسیب مفاصل که در اثر ضربه یا آسیب‌های ورزشی و ... اتفاق می‌افتند و یا مواردی که می‌توانند تاندون‌ها را درگیر کنند، نقش دارند و این موارد جزو حیطه فعالیت همکاران بنده می‌باشد.
ناهنجاری‌های اسکلتی مثل صافی کف پا و افزایش قوس کف پا و انحرافات مفاصل و انحراف در مچ پا، زانو و ستون فقرات که شامل قوز پشتی و انحراف جانبی ستون فقرات و گودی کمر و غیر قرینگی شانه‌ها و وضعیت نامناسب ظاهری افراد هنگام نشستن، ایستادن و راه رفتن و هر گونه مشکلی که اسکلت بدنی فرد داشته باشد، توسط ما قابل تشخیص است.
بعضی از بیماری‌ها می‌توانند باعث فلج عضلانی و یا ضعف و کوتاهی و سفتی ماهیچه‌ها شوند که در نهایت باعث ایجاد مشکل در راه رفتن و نشستن و ایستادن می‌شوند. با توجه به علمی که همکاران ما نسبت به بیومکانیک بدن دارند این موارد می‌توانند توسط ایشان علت یابی شوند به طوری که عضله، عصب یا مفصل درگیر را شناسایی کرده و اگر قابل درمان باشد، آن را درمان می‌کنند.
مشکلات عصبی مثل نوروپاتی که می‌تواند ارثی یا اکتسابی باشد نیز از موارد دیگری است که مربوط به رشته ما می‌شود. این موارد با انجام نوار عصب و عضله می‌توانند تشخیص داده شوند. اگر مربوط به حیطه ما باشد آن را درمان می‌کنیم و در غیر این صورت به همکاران رشته‌های دیگر ارجاع می‌دهیم.
درد مفاصل مثل آرتروز و التهابات تاندونی و بیرون زدگی‌های دیسک و بعضی از بیماری‌های عصبی عضلانی مثل میوپاتی، گزگز و احساس خواب رفتگی در اندام ها، همه مربوط به همکاران رشته ما می‌شود، که علت آن را تشخیص داده و درمان را آغاز کنند.
یکی از فعالیت‌هایی که دوستان ما در دوران آموزشی دستیاری به آن می‌پردازند و بیش از ۲ سال از دوره ۴ساله تخصص را آموزش می‌بینند، انجام نوار عصب و عضله است که می‌تواند علت مشکلات عضلانی را نشان دهد.
گاهی اوقات ممکن است اعصاب، حتی بدون آسیب درگیر باشند. مثل نوروپاتی‌هایی که به صورت ارثی از اول با نوزاد بوده و به دلیل آنکه هنوز فعالیت بدنی زیادی نداشته تشخیص داده نشده و یا دچار بعضی از نوروپاتی‌ها شده باشند که اصلا در دوران نوزادی و کودکی هیچ مشکل ظاهری ندارند و بعد در سن بلوغ یا حتی بالاتر قابل تشخیص می‌شوند و ضعف‌های آن‌ها محرز شده توسط نوار عصب، قابل تشخیص هستند. بعضی از بیماری‌های نوروپاتی، به علت مصرف دارو‌های خاصی مثل دارو‌های شیمی درمانی به وجود می‌آیند، یا بعضی از بیماری‌ها مثل دیابت می‌توانند در ایجاد بیماری و کم‌تر شدن فعالیت اعصاب محیطی نقش داشته باشند؛ که به صورت درد یا ضعف یا نقص حرکتی در فرد بروز پیدا می‌کنند. حتی برق گرفتگی می‌تواند در آسیب اعصاب محیطی فرد نقش داشته باشد.
گاهی بیرون زدگی‌های دیسک می‌تواند روی رشته‌های عصبی که از روی آن دیسک عبور می‌کنند، تاثیر مستقیم گذاشته و آسیب عصب را ایجاد کند. در این مواقع، حتما باید با توجه به شرایط فیزیکی و شغلی بیمار و MRI و معاینات و نوار عصب و تشخیص میزان آسیب به بیمار کمک کرد و این موارد به پزشکان جراح مغز و اعصاب مشورت داده می‌شود تا مشخص شود بیمار نیازمند انجام عمل جراحی می‌باشد یا خیر.