دوختهای سنتی ایرانی باید به صورت گسترده معرفی شوند

از چه زمانی کار دوخت سنتی را شروع کردید؟
در سال ۱۳۹۲ اولین آموزشگاه دوخت‌های سنتی ایران را در سازمان فنی و حرفه‌ای به ثبت رساندم.
درحال حاضر با چه مشکلاتی در حوزه کاری خود مواجه هستید؟
یکی ازمشکلات ما در این حوزه این است که مردم دوخت‌های سنتی را نمیشناسند وما به تنهایی تلاش می‌کنیم این رشته را به خانم‌ها و آقایان معرفی کنیم و سپس افراد را علاقه‌مند و بعد جذب آموزشگاه نماییم. یک سری برند‌ها که روی پوشاک دوخت سنتی کار می‌کنند و مزون خاص هستند ما را می‌شناسند و به ما مراجعه می‌کنند.
درارتباط با ساختار حوزه تولیدی خود توضیح بفرمائید؟
ما دارای دو بخش آموزش و تولید هستیم. دربخش آموزش خانم‌هایی به ما مراجعه می‌کنند که علاقه‌مند هستند و یک تراپی خیلی عالی است. بیشتر فروش ما برای ارسال به خارج کشور است و پدرومادر‌هایی که می‌خواهند برای فرزندشان هدیه فاخر بخرند نزد ما می‌آیند و خرید می‌کنند. متاسفانه قدرت خرید مردم ایران بسیار پایین است واز طرفی فرایند تولید دوخت‌های سنتی زمان برو پرهزینه است.
آیا صادرات هم دارید؟
مجموعه ما به طورمستقیم صادرات ندارد، اما افرادی که از ما خرید می‌کنند تولیدات ما را به خارج می‌برند و عرضه می‌کنند.
ما هدایای سازمانی خیلی خوبی تولید می‌کنیم. به عنوان مثال پرچم‌های زیادی با پته و معرق تولید می‌کنیم و برای ۱۰ نفر از خانم‌ها اشتغال ایجاد کردیم. ما همچنین پک‌های هدیه سازمانی برای مناسبت‌های روز مرد و یا زن تهیه می‌کنیم. حدود ۳۲ نفر از میان خانم‌های بد سرپرست در مجموعه ما فعالیت دارند.
نقش رسانه‌ها را چطور ارزیابی می‌کنید؟
در حال حاضر فضای مجازی تاثیر بیشتری دارد. به نظر من روزنامه جام جم روزنامه اجتماعی است و مطالب آن نسبت به روزنامه‌های دیگر جامع‌تر است و در سراسر کشور توزیع می‌شود.
سخن آخر؟
دوخت‌های سنتی که مربوط به فرهنگ و هنر این مرز و بوم است هرچه بیشتر به مردم معرفی شوند، استقبال بهتری از محصولات تولیدی ما خواهد شد و آمار فروش ما بالاتر خواهد رفت.