فاتح قلب‌ها

دل نوشته ای برای سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی

سلام سردار دل‌ها
حدود پنج سال است که از رفتن شما می‌گذرد، اما همچنان داغی به بلندای داغ شهدای کربلا بر گوشه سینه هایمان سنگینی می‌کند و تازگی دارد. البته تعجبی هم نیست. شما دانش آموخته به حق مکتب سیدالشهدا بوده اید. شمایی که با آن همه خلوص، باز هم خود را دست خالی می‌دیدی و تمام ذخیره خود را، گوهر اشک بر اهل بیت می‌دانستید. حاج قاسم، گویند سخنی که از دل برآید، بر جان‌ها نشیند؛ حال می‌خواهم اززبان جان سخن بگویم. نمیدانم از کجا و چه برایتان بگویم. این مدتی که در میان ما نبودید، بسیار سخت و طاقت فرسا گذشت، اما امروز بیشتر از هرزمان دیگری خلاء نبودتان حس می‌شود.‌ای کاش بودید و می‌دیدید که تلاش‌های خستگی ناپذیرتان، بالاخره به ثمرنشسته و نوای مبارزه با ظلمی که شما طنین انداز کرده بودید، در سراسر جهان پیچیده شده است.‌ای کاش بودید تا واپسین نفس‌های رژیم غاصب و منحوس صهیونیستی و نهایت استیصال و درماندگی دشمنان و قدرت و شجاعت بی بدیل فرزندان ایران زمین را به تماشا می‌نشستید. حاج قاسم،‌ای کاش بودید تا به چشم می‌دیدید که ملت ایران تا چه اندازه همچون کوهی استوار، در برابر تمامی توئطه‌های دشمنان ایستادگی کردند و در این راه حتی از ارزشمند‌ترین دارایی اشان که جانشان بود نیز، دریغ نکرده و نلغزیدند. این‌ها همگی از رهنمود‌ها و ایستادگی‌های شما نشات می‌گیرد که با شهادت خود، بار دیگر ولایت پذیری، شجاعت، و صلابت را برای همه ملت معنا بخشیدید.
در تاریخ، نمونه‌های بی شماری از سرداران بی باکی که تا آخرین قطره خون مبارزه ومجاهدت کردند وجان خود را از دست داده اند، کم نیست، اما امروزه کمتر کسی از آن‌ها یاد می‌کند، اما چه شد که این چنین یاد شما در قلب و ذهن‌ها حک شد؟ درست است که شما فاتح بی بدیل تمام نبرد‌هایی بوده اید که حضور داشته اید، اما سردار دل ها؛ شما در اصل، فاتح قلوب تمام آزادگان جهان بوده اید که این چنین، آتش داعیه حق طلبی را در جان‌های آگاه بیدارساختید.
سردار عزیز، شما از آن روز که خدمت به این مردم را سرلوحه زندگی خود قرار دادید، عزیز دل این ملت شدید؛ از آن جهت که هرجا که صدای مظلومی شنیده شد، برای دفاع و حق طلبی در صف اول بودید. از آن جهت که برایتان تفاوتی نداشت که این درد‌مندان در کشور خودتان هستند یا فرسنگ‌ها ازشما و وطنتان فاصله دارند؛ در امر یاری رساندن به اسلام و مسلمین، ذره‌ای درنگ و و تردید نداشتید. آری! رمز ماندگاری شما ایستادگی در برابر ظلم و ظالم و خدمت به خلق بود و این ملت از خودگذشتگی‌ها و زحمات شما را قدر میدانند و هرگز از یاد نخواهند برد.
حاج قاسم، شما به یاران شهیدتان پیوستید، اما به تعداد گام هایتان در این مسیر، رهروانتان تکثیر شد و به برکت خون شما، بار دیگر درخت تنومند انقلاب آبیاری شد. اکنون با شما عهد می‌بندیم که به پاس خدمات ارزشمندی که بی چشم داشت برای احیای اسلام و حفظ عزت و استقلال ایران اسلامی روا داشتید، ما نیز مصمم تراز قبل، پای در رکاب شهدا و امام شهدا و با رهبری حکیم فرزانه انقلاب این مسیر را تا غایت نهایی خود که سپردن پرچم این انقلاب به حضرت حجه (عج الله تعالی شریف) است، ادامه دهیم و دین خود را به تمامی شهدای این آب و خاک ادا کنیم.