آبکاری، مادر همه صنایع است

موانع و مشکلات این حوزه را بیان کنید؟
صنف آبکاری، مادر همه صنایع است. امروزه در صنعت خودرو سازی، اگر قطعه‌ای آبکاری نشود، زنگ می‌زند و اکسیده می‌شود و برای هر قطعه‌ای این فرایند، کارآمد است. ولی در ایران به این صنف توجهی نمی‌شود و ۹۵ درصد مردم با این حوزه آشنایی ندارند و یا بی توجه هستند.
مشکل بعدی از جانب دولت است. استقرار واحد‌های صنفی، به دلیل وجود پسماند، باید در جایی باشد که شامل تصفیه خانه باشد و یا در شهرک تجمیع شود. در حال حاضر جایی برای این حوزه تأسیس شده است. اما در واقع فقط ده درصد فعالان این حوزه، در این مکان فعالیت دارند و مابقی اصناف دیگر هستند.
پیشنهاد و راهکار شما برای برون رفت از مشکلات چیست؟
باید شهرکی احداث شود و یک تصفیه خانه مجزا بسازند و کسانی که در این حوزه کار می‌کنند در یک جا متمرکز شوند. از نظر کار و بیمه، با اطمینان خاطر، تأمین و به فعالیت خود بپردازند. اکثر افراد، فاقد مجوز مشغول این حرفه هستند.
اگر شما یک مدیر تصمیم ساز در عرصه کشوری بودید، چه اقدام اساسی برای این صنف ارائه می‌دادید؟
کار ما کاملا وابسته به واردات مواد اولیه است. در داخل ایران امکان تولید این مواد را نداریم. مسئولین باید برای ما، بستری فراهم کنند که بتوانیم با کشور‌های دیگر رقابت کنیم.
نقش روزنامه ها، مطبوعات و خبرگزاری‌ها را در این حوزه چگونه می‌بینید؟
هر زمان که رسانه، بابت شناخت و ارزیابی حرفه ای، ورود می‌کند توجه مردم و مسئولین جلب می‌شود و نقش بسیار کار آمدی دارد.