امکانات و تمهیدات لازم برای بانوان کارآفرین مهیا شود

دغدغه اصلی ما وضعیت اقتصادی دشوار مردم است که باعث مراجعه کمتر به سالن‌های آرایشی و زیباسازی شده است. چالش دیگر ما داشتن رقبای زیاد و تعدد سالن‌های زیبایی است.
متاسفانه خانم‌های زیادی به فعالیت‌های آرایشی در سالن‌های زیبایی روی می‌آورند در حالی که تحصیلات کافی و تخصص لازم را ندارند و تنها هدفشان کسب درآمد است.
یکی از عمده‌ترین مشکلات همه سالن داران این است که کارآفرینی ما بازخورد مطلوبی به همراه ندارد و حتی بسیاری از آموزش‌های رایگانی که ارائه می‌دهیم دیده نمی‌شود. همچنین باید امکانات و تمهیدات لازم برای افراد کارآفرینی مانند بنده قرار داده شود.
از سمت اتحادیه و دولت باید مورد حمایت قرار بگیریم تا با امکانات و تسهیلاتی که دریافت می‌کنیم بتوانیم فعالیت در این حرفه را با قدرت بیشتری ادامه دهیم.
در حال حاضر افرادی که سالن راه اندازی می‌کنند با فاصله کوتاهی با مشکلات فراوانی روبه رو می‌شوند که اگر حمایت نشوند بعد از یک سال، مجبور می‌شوند سالن‌های خود را تعطیل کنند. مالیات سالن داران و آرایشگران از همه اصناف بیشتر است و هیچ گونه تسهیلاتی در اختیار ما قرار داده نمی‌شود. خود بنده ۲۵ نفر نیروی کار دارم که حداقل ۲۰ تن از آن‌ها خانم‌های سرپرست خانوار هستند. کسانی مانند بنده رسالت بزرگی را بر عهده گرفتیم و برای چندین نفر شغل و بستر درآمد فراهم کرده ایم. بدون داشتن پشتوانه برایمان مقدور نیست که پرسنل را تحت پوشش بیمه قرار دهیم. در صورتی که آن‌ها انتظار دارند که در زمان عقد قرارداد، بیمه و حقوق ثابتی را برایشان در نظر بگیریم.
تنها کمکی که می‌توانیم به آن‌ها کنیم این است که مکان و مشتری در اختیار این افراد قرار دهیم تا از هنر خود درآمد زایی کنند. نحوه همکاری ما با آن‌ها میزان درصدی است که در این صورت باید ۲۸درصد مالیات پرداخت کنیم؛ یعنی به عنوان مثال به ازای ۱ میلیارد تومان، ۲۸۰ میلیون تومان باید از این بابت بپردازیم که مبلغ بسیار زیادی به حساب می‌آید. از درآمد خالصی که به جا می‌ماند، ۳۰درصد برای هزینه‌های سالن صرف می‌شود. به این دلیل که در فضای سالن است که به زیباجو خدمات آرایشی ارائه می‌شود، پس مخارجی که سالن به ازای مثلا ۲۵ نیروی کار به جا می‌گذارد سنگین است. مخارج سالن شامل: اجاره مکان پرداخت قبوض برق، آب و گاز و تغذیه کارگزاران می‌باشد. همچنین هفتاد درصد درآمد به همان کارپردازانی که اکثرا سرپرست خانوار هستند و جمعیت کثیری از نیروی کار سالن زیبایی بنده را تشکیل می‌دهند پرداخت می‌شود. من نسبت به آن‌ها احساس مسئولیت می‌کنم در حالی که برای سایرین، مسئله معیشتی کارکنان اهمیت چندانی ندارد. افراد آرایشگر به مواد کار نیاز دارند. آن‌ها بیشتر شبانه روز را به فعالیت مشغولند و لوازم مصرفی بعد از مدتی باید تجدید شود که تهیه آن‌ها هزینه بار است. اگر حساب کنیم از ۷۰ درصد درآمد ما ۴۰درصد برای تهیه مواد مصرفی صرف می‌شود؛ در حالی که آن‌ها تنها از ۳۰ درصد از سهم کل برخوردار می‌شوند که متاسفانه از هیچ ارگانی مورد حمایت و رسیدگی قرار نمی‌گیرند. برخی از این افراد که برای دریافت تسهیلات هزینه به کمیته مراجعه می‌کنند موانع زیادی در سر راهشان قرار داده می‌شود.
در حالی که اگر محل سکونت نداشته باشند، کمیته به آن‌ها در این زمینه کمک می‌کند. بنده به عنوان یک سالن دار که رسالت کارآفرینی را نیز بر عهده دارم در هیچ کجا بازتاب کارم را نتوانستم دریافت کنم. اتحادیه با ما ناسازگاری می‌کند و مالیات گزافی از ما گرفته می‌شود.
فضای تبلیغاتی به هیچ عنوان در اختیارمان نیست که اینگونه برای جذب مشتری با مشکل مواجه می‌شویم. پس از پرس و جو از تعرفه تبلیغات شهری دریافتم که ماهی ۴۰میلیون تومان هزینه به همراه دارد که پرداخت آن برای ما سنگین است. با آن ۳۰درصد باقی مانده نمی‌توان در کنار پرداخت هزینه‌های اداره سالن، هزینه تبلیغات را نیز تقبل کرد.
من نحوه کار را به کادر زیبایی آموزش می‌دهم و فضا را برای ارائه مهارت‌های کسب شده در اختیارشان قرار می‌دهم، اما متاسفانه بعد از آموزش به دلیل صرفه اقتصادی بیشتر، به شماره مراجعه کنندگان دسترسی پیدا می‌کنند تا بتوانند بدون واسطه کارمزد خود را از آن‌ها دریافت کنند و سپس سالن خود را تعویض می‌کنند. متاسفانه پرورش آن‌ها توسط ما انجام می‌شود، ولی نتیجه و درآمدزایی آن‌ها برای سالن‌های دیگر است و جلوگیری از این اتفاق از عهده ما خارج است.