نیمی از سهم آموزش جامعه، از طریق رسانه انجام می شود

اگر پیرامون پیشرفت و توسعه کیفی این صنف، پیشنهادی دارید بفرمایید؟

یکی از مشکلات بارز در این حرفه، عدم مدیریت از جانب اتحادیه می‌باشد. معمولا اتحادیه باید پیگیر مسائل مربوط به قراردادو پشتیبانی از مجموعه‌های فعال در این صنف باشد، چرا که حقیقتا ما دانش نظارت بر این امور را نداریم.

در واقع هر فردی که در شغل درودگری و کارگاه نجاری فعالیت می‌کند، به صورت تجربی و با سرمایه شخصی شروع به کار نموده و به مرور علاوه بر افزایش تجربه و مهارت، سرمایه خود را افزایش داده است و به این معنی است که از جانب اتحادیه هیچ نظارت و حمایتی وجود نداشته و ندارد.

پیشنهاد شما برای مرتفع نمودن این معضلات چیست؟

بنده معتقدم با نظارت‌های اتحادیه، هیچ فردی بدون مجوز نباید مشغول کسب و کار شود و همچنین به اشخاص هنگام شروع کار حتما آموزش داده شود. متاسفانه هم اکنون افراد غیر ایرانی هستند که بدون پرداخت مالیات و هزینه‌های مشابه هم وطنان در بازار کار می‌کنند.

آیا آموزش‌ها باید در مکان خاصی انجام شود؟

بله قطعا همین طور است. اما سه اتحادیه متشکل از درودگری، نجاری و‌ام دی اف، در جمع یک پشتیبانی دارند، اما نه تنها آموزش‌ها ناکافی هستند بلکه نقش حمایتی هم از بخش آموزش ندارند و باید گفت بیشتر به نفع مصرف کنننده هستند تا تولیدکننده.

جایگاه حرفه خود را در کشور و همچنین به صورت وسیع‌تر یعنی جهانی، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این شغل مستقیما با صنعت ساختمان سازی مرتبط است. به این معنی که ساختمان سازی بدون دکوراسیون و صنعت چوب، بسیار کم رنگ بوده و نتیجه کار هنوز تکمیل نمی‌شود. این شغل بسیار پر درآمد است و در رتبه دهم درآمد قرار دارد.

نظارت بر عدم اشتغال اتباع، یکی از الزامات حال حاضر می‌باشد و یا در صورت فعال بودن ملزم به پرداخت مالیات شوند.

نقش مطبوعات و رسانه، در شکوفایی و رونق حرفه خود را چگونه می‌بینید؟

جایگاه اصلی رسانه در جامعه، در باب اطلاع رسانی و فرهنگ سازی و ارتقا سطح آگاهی مشتری و پیمانکار، بسیار مهم و سازنده می‌باشد. به جرات می‌توان گفت ۵۰ درصد از سهم آموزش جامعه از طریق رسانه انجام می‌شود.