رشد و توسعه داروخانه‌ها نیازمند بازنگری جدی در قوانین است

پیشنهاد شما برای رشد و توسعه داروخانه‌های سراسر کشور چیست؟

موضوعی که به باور من، دغدغه بسیاری از داروسازان است، بحث آیین‌نامه‌ای است که هر ساله تدوین، تصویب و بازنگری می‌شود. متأسفانه این روند بازنگری‌ها طی سال‌های اخیر به گونه‌ای پیش رفته که نقش داروساز‌ها در آیین‌نامه‌ها کمرنگ شده و در مقابل، جایگاه سرمایه‌گذاران هر روز پررنگ‌تر می‌شود. این موضوع باعث کاهش انگیزه داروسازان شده و بسیاری از داروخانه‌هایی که به‌طور مستقل و توسط داروسازان اداره می‌شوند، با چالش ورشکستگی مواجه شده‌اند. در حال حاضر، بیش از نیمی از داروخانه‌های کشور در آستانه ورشکستگی قرار دارند. مشکل اصلی این است که آیین‌نامه‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که منافع سرمایه‌گذاران را بیشتر از داروسازان تأمین می‌کنند. همین امر باعث شده تا فارغ‌التحصیلان رشته داروسازی نتوانند به تنهایی وارد این حوزه شوند و مجبور شوند با سرمایه‌گذاران شریک شوند.

چالش‌های موجود در تأسیس داروخانه‌های مستقل چیست؟

مشکل بزرگ‌تر اینجاست که شرایط مالی بسیاری از داروسازان اجازه نمی‌دهد تا به تنهایی داروخانه‌ای تأسیس کنند. اجاره سنگین ملک، هزینه‌های تجهیز و استخدام پرسنل همه چالش‌هایی هستند که مانع استقلال آنها می‌شوند. همین مسئله زمینه‌ای برای ورود سرمایه‌گذاران فراهم کرده است که غالباً حقوق داروسازان را تحت الشعاع قرار می‌دهند. یکی دیگر از مشکلات موجود در این زمینه، حضور افراد غیرمتخصص به عنوان پرسنل داروخانه‌ها است. برای مثال، می‌بینیم که بسیاری از کسانی که در داروخانه‌ها مشغول کارند حتی تحصیلات دیپلم ندارند. این موضوع نه تنها اعتماد به نفس داروسازان را کاهش داده، بلکه موجب افت شدید علمی در ارائه خدمات دارویی شده است.

چه راهکار‌هایی برای بهبود وضعیت داروسازان و داروخانه‌ها پیشنهاد می‌کنید؟

باید بازنگری جدی در قوانین آیین‌نامه‌ها صورت بگیرد تا داروسازان بتوانند بدون نیاز به سرمایه‌گذاران، بر اساس تسهیلات مناسب، داروخانه‌های خود را تأسیس کنند. برای حل این مشکل، همکاری با بانک‌ها و ارائه وام‌هایی با سود کم و شرایط بازپرداخت منطقی ضروری است. اما متأسفانه در حال حاضر چنین شرایطی وجود ندارد، چرا که تسهیلات فعلی برای جامعه پزشکی کاملاً ناکافی است؛ علاوه بر سود بالای این وام‌ها، ضمانت‌های ملکی نیز به عنوان یکی از شروط اولیه مطرح شده‌اند که دسترسی بسیاری را محدود کرده است.

اگر چنین بستر‌هایی برای داروسازان فراهم شود، می‌توان امیدوار بود که فارغ‌التحصیلان رشته داروسازی بیزینس‌های مستقل خود را راه‌اندازی کنند و نیازمند حمایت سرمایه‌گذاران نباشند. این استقلال نه تنها موجب رشد علمی خواهد شد، بلکه می‌تواند کیفیت خدمات ارائه‌شده در داروخانه‌ها را نیز به طرز چشمگیری افزایش دهد. امیدوارم که طرح‌های حمایتی نظیر ارائه تسهیلات مالی برای تأسیس داروخانه‌ها توسط مراجع ذی‌صلاح در کشور اجرایی شود تا بتوانیم شاهد پیشرفت هرچه بیشتر این حوزه باشیم.