ایران می‌تواند در زمینه کشت چوب به‌ صورت صنعتی، خودکفا باشد

پیشنهاد شما برای پیشرفت و گسترش حوزه تخصصی فعالیت شما در سطح ملی و کشوری چیست؟

با توجه به گستردگی فعالیت‌های ما در صنعت چوب و میزان بالای کارآفرینی که می‌تواند در این حوزه و زیرمجموعه‌های آن ایجاد شود، بهترین راه برای گسترش این فعالیت‌ها، آموزش است. یکی از مشکلاتی که با آن مواجه هستیم، کمبود نیرو‌های آموزش‌دیده است. متأسفانه بسیاری از مردم از کاربرد‌های مختلف محصولات چوبی در زندگی روزمره آگاهی ندارند. به نظر من، اگر آموزش‌های عمومی در خصوص استفاده از این محصولات، از جمله در زمینه تزئینات و کالا‌هایی که می‌توان با آنها ساخت، در سطح گسترده‌تری انجام شود، می‌تواند تأثیر زیادی در رشد و گسترش این صنعت داشته باشد. تبلیغات در این زمینه نه تنها رسانه‌ای بلکه آموزشی و عمومی می‌تواند به پیشرفت شغل ما کمک کند.

موقعیت و جایگاه صنف شما را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

صنف ما شامل چندین زیرمجموعه است که مهم‌ترین آنها شامل درودگری و نجاری است. در حال حاضر، بحث‌هایی، چون‌ام‌دی‌اف‌کاری و کابینت‌سازی هم به عنوان زیرمجموعه‌های این صنعت مطرح هستند. اگر بخواهیم این حرفه را در سطح کشور معرفی کنیم، می‌توانیم بگوییم که یکی از صنایع اشتغال‌زا و پایه‌گذار در ساخت‌وساز است. این صنعت نه تنها در داخل کشور، بلکه در بسیاری از کشور‌های جهان هم شناخته‌شده است. با شناساندن بیشتر این حرفه به مردم، می‌توانیم فرصت‌های شغلی زیادی ایجاد کنیم و از این طریق به اشتغال‌زایی کمک کنیم.

آیا تمایل دارید مشکلات و معضلات صنف خود را با ما در میان بگذارید یا نکات مثبتی از آن بگویید؟

این شغل در خانواده من به‌عنوان یک شغل وراثتی بوده است. البته چندین مرحله به دلیل مشکلات اقتصادی و مسائل دیگر از آن فاصله گرفتم، اما به دلیل علاقه‌ای که به آن دارم، دوباره به این عرصه بازگشتم. با این حال، شغل ما مشکلات خاص خود را دارد. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات، نیروی کار است. نیروی کار ماهر در این صنعت بسیار کم است و متأسفانه این مشکل در بسیاری از مشاغل دیگر هم دیده می‌شود. علاوه بر آن، تغییرات مداوم قیمت مواد اولیه نیز یکی دیگر از مشکلات جدی ماست. ما با مواد مختلفی از صنایع پتروشیمی و فلزات در ارتباط هستیم که ثابت نبودن قیمت‌ها باعث مشکلات زیادی می‌شود. همچنین، یکی دیگر از مشکلات بزرگ ما، تأمین مواد اولیه است. ایران می‌تواند در زمینه کشت چوب به‌صورت صنعتی خودکفا باشد، اما متأسفانه در این زمینه اقدام مؤثری صورت نگرفته است. در حال حاضر، بیشتر مواد اولیه مورد نیاز ما وارداتی هستند و تنها بخش کوچکی از آنها در داخل تولید می‌شود. این مشکلات واردات و نوسانات قیمت‌ها، به‌ویژه تورم ارزی، موجب دشواری‌های فراوانی برای ما شده است.

نکته پایانی اگر مایل هستید بیان کنید، بفرمایید.

در پایان، باید بگویم که هرچند مشکلات زیادی در صنعت چوب داریم، اما این حرفه همچنان پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه دارد. آموزش و حمایت از نیروی کار متخصص می‌تواند به حل بسیاری از این مشکلات کمک کند. امیدوارم با تلاش‌های بیشتر، بتوانیم در این صنعت موفقیت‌های بیشتری کسب کنیم و شرایط بهتری برای کارآفرینان و فعالان این حوزه فراهم آوریم.