ضرورت همکاری دانشگاه‌ها و شرکت‌های فناور برای تولید دستگاه‌های هوشمند

به نظر شما چه چالش‌هایی در صنعت شما وجود دارد که بر رشد و توسعه تاثیر می‌گذارد؟

دکتر داود سیار: مهم‌ترین چالشی که در صنعت خود داریم، نوسانات قیمت مواد اولیه است. این نوسانات که ناشی از تغییرات ارز و تورم است، ما را در موقعیت سختی قرار می‌دهد. هر روز قیمت‌ها تغییر می‌کند و این باعث می‌شود، نتوانیم پیش‌بینی دقیقی از هزینه‌ها و قیمت‌های فروش داشته باشیم. این موضوع نه تنها به ما، بلکه به مشتریان‌مان هم آسیب می‌زند، زیرا نمی‌توانند روی قیمت‌ها حساب کنند.

یکی دیگر از مشکلات بزرگ ما کمبود حمایت از نوآوری و تکنولوژی‌های جدید است.

به عنوان رئیس هیئت مدیره، چه پیشنهادی برای بهبود وضعیت صنعت بسته‌بندی و نایلون در سطح ملی دارید؟

دکتر ندا مومنی: پیشنهاد من این است که اولویت با ایجاد ثبات در تأمین مواد اولیه باشد. اگر سیستم‌های تامین مواد اولیه و همچنین فرآیند‌های تولید به صورت شفاف و دیجیتال شوند، می‌توانیم به راحتی نوسانات قیمت را کنترل کنیم. به عنوان مثال، استفاده از فناوری بلاک‌چین برای ردیابی مواد اولیه می‌تواند در کاهش تقلب‌ها و شفافیت در این حوزه بسیار مؤثر باشد.

همچنین، باید به سمت حمایت از نوآوری و تولید تجهیزات هوشمند حرکت کنیم. تولیدکنندگان باید دسترسی به تجهیزات بروز و کارآمد داشته باشند تا بتوانند کارایی خود را افزایش دهند و از نیروی کار کمتری استفاده کنند.

در زمینه صادرات و ارتباط با بازار‌های جهانی چه مشکلاتی دارید؟

دکتر داود سیار: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات ما در زمینه صادرات، مشکلات اداری و محدودیت‌هایی است که بر سر راه کارت‌های بازرگانی و صادرکنندگان وجود دارد. به دلیل عدم شفافیت و پیچیدگی‌های مختلف، گاهی مجبور می‌شویم از روش‌های غیر اصولی برای صادرات استفاده کنیم که باعث افزایش هزینه‌ها و کاهش رقابت‌پذیری ما در بازار‌های جهانی می‌شود.

اگر نهاد‌های دولتی حمایت‌های لازم را انجام دهند و فرآیند‌های صادرات ساده‌تر شوند، می‌توانیم به راحتی به بازار‌های جهانی دسترسی پیدا کنیم و سهم بیشتری از بازار‌های بین‌المللی را به دست آوریم.

در خصوص چالش نیروی انسانی و کمبود تخصص در صنعت شما، چه تدابیری دارید؟

دکتر ندا مومنی: یکی از مشکلات اساسی در صنعت ما، کمبود نیروی متخصص است. متاسفانه آموزش‌های کافی برای نیروی انسانی در این حوزه وجود ندارد و بسیاری از کارگران مجبورند از طریق تجربه و آزمون و خطا مهارت‌های خود را ارتقاء دهند.

پیشنهاد من این است که آموزشگاه‌هایی برای تربیت نیروی متخصص در این صنعت راه‌اندازی شود، تا افرادی که وارد بازار کار می‌شوند، آموزش‌های تخصصی و علمی را ببینند.

به نظر شما چه راهکاری برای دیجیتال‌سازی و به‌روزرسانی تجهیزات تولید در صنعت نایلون وجود دارد؟

دکتر داود سیار: درست است که تجهیزات قدیمی و غیرهوشمند هنوز در بسیاری از کارخانه‌ها استفاده می‌شود، اما به‌روزرسانی تجهیزات نیاز به سرمایه‌گذاری زیادی دارد. در این زمینه، پیشنهاد من این است که از ظرفیت دانشگاه‌ها و گروه‌های تحقیقاتی استفاده کنیم. به عنوان مثال، ما می‌توانیم با همکاری دانشگاه‌ها و شرکت‌های فناور، گروه‌هایی تشکیل دهیم که به طراحی و تولید دستگاه‌های هوشمند و روباتیک برای صنایع نایلون بپردازند.

البته این فرآیند به حمایت‌های دولتی و تسهیلات مالی نیاز دارد، تا تولیدکنندگان بتوانند به تجهیزات مدرن دسترسی پیدا کنند. در حال حاضر، برای آوردن این تجهیزات به ایران، مشکلات زیادی وجود دارد؛ از جمله هزینه‌های بالای واردات و خدمات پس از فروش که نیاز به توجه ویژه دارد.

آیا تمایل دارید در پایان این مصاحبه نکات دیگری اضافه کنید؟

دکتر ندا مومنی: من فقط می‌خواهم تاکید کنم، برای پیشرفت صنعت نایلون و بسته‌بندی در ایران، نیاز داریم که تمامی ذی نفعان از جمله دولت، تولیدکنندگان، دانشگاه‌ها و نهاد‌های آموزشی، همکاری نزدیک‌تری با هم داشته باشند. تنها در این صورت است که می‌توانیم از پتانسیل‌های داخلی به درستی استفاده کنیم و صنعت را به سطح جهانی برسانیم.