ماجرا از مرخصی گرفتن کدبانوی منزل برای نپختن ناهار آغاز شد، هر فردی گاهی اوقات دوست دارد در کاری که انجام میدهد مرخصی بگیرد یا به خود مرخصی دهد و هیچ اشکالی ندارد.
با این مرخصی گرفتن، بنده از ناهار خود در دفتر روزنامه مانده بودم، به خود گفتم اکنون که امروز ناهار ندارم خود را به رستوران دعوت میکنم، اما نمیدانستم که بابت این دعوت باید مالیات پرداخت کنم، به هر حال غافل از این ماجرا به رستورانی که نزدیک دفتر روزنامه بود مراجعه کردم و با نگاه به قیمتهای خوراکیهایی که تقربا به هم نزدیک بود و در لیست آن رستوران قرار داشت، باقالی پلو با مرغ سرخ کرده به همراه یک قوطی دلستر لیمویی انتخاب کردم، تا ایجای ماجرا هنوز از مالیاتی که باید بابت دعوت خودم به رستوران پرداخت میکردم بی اطلاع بودم، بعد از صرف ناهار وقتی صندوق دار هزینه را گفت اندکی تعجب کردم و پرسیدم شما دلستر را ۵۰ هزار تومان میفروشید، که پاسخ داد خیر قیمت دلستر ۳۰ هزار تومان است و مبلغ اضافی که در فاکتور ثبت شده بنا بر نوع خوراکی و قیمت تمام شده ۹ درصد باید به عنوان مالیات پرداخت شود، به عبارتی اگر یک خانواده چهارنفره خواسته باشند یک شب، شام باقالی پلو با مرغ سرخ کرده با یک دلستر لیمویی ساده خود را به رستوران دعوت کنند باید ۹۰ هزار تومان مالیات پرداخت کنند، پرسش اینجاست آقایانی که این قانون را وضع کرده اند و خود و خانواده خود را به رستوران دعوت میکنند از جیب چه کسی هزینه میکنند که این مالیات بر ارزش افزوده برای آنان چیزی محسوب نشده و به اصطلاح ککشان هم از این نمیگزد.
خبرنگار جام جم البرز گزارش می دهد؛
حجر گشت مطرح کرد؛