جدا از مبحث تامین نیروی انسانی، که اکثر کارگران فصلی هستند، مهم‌ترین معضل ما، نوسانات قیمت مواد اولیه است. همه اصناف در این شرایط اقتصادی آسیب می‌بینند. اما در مورد غذا، شرایط متفاوت است. ما با توجه به هزینه‌های آب و برق و نیروی انسانی و مواد اولیه، کارشناسی قیمت، انجام می‌دهیم و قیمت نهایی را در تراکت قید و اقدام به پخش می‌کنیم. بعد از یک ماه، نوسانات قیمت مواد اولیه داریم. اما نمی‌توان همیشه قیمت‌ها را در منو افزایش داد. با توجه به شرایط بد اقتصادی، توانایی خرید مردم کم شده است.
از مشکلات دیگر، عدم نظارت کلی بر، فروشندگان بدون مجوز است. برخی از کارفرمایان برای تهیه غذای کارگران خود، به علت قیمت پایین تر، به این مجموعه‌ها مراجعه می‌کنند. در واقع مشخص نیست، از چه متریالی استفاده می‌کنند که با این مبالغ، برای آنها صرفه اقتصادی داشته باشد. احتمالا از گوشت‌های تاریخ گذشته استفاده می‌کنند. (متاسفانه احتمال دارد گوشت‌های فاسد به چرخه مصرف بازگردانده شود) راه کار، نظارت موثر مسئولین و اداره بهداشت، بر این فروشندگان است.
پیشنهاد دیگر، این است که بازارچه یا تعاونی، برای یک منطقه، قرار داده شود. به این شکل که به صورت مستقیم، گوسفند و گوشت درجه یک، تازه و با کیفیت، در اختیار کترینگ‌ها قرار داده شود. اگر دلال‌ها حذف شوند، بر کاهش قیمت‌ها موثر خواهد بود.
رسانه‌ها قطعا کمک موثری در این میان دارند. اما نباید به این شکل باشد که کترینگ‌ها صرفا، به ظاهر و تبلیغات توجه کنند، اما کیفیت خوبی نداشته باشند. بسیاری از مردم، تنها بر اثر تبلیغات یک بلاگر، در اینستاگرام، به این مجموعه‌ها مراجعه می‌کنند. باید برای کترینگ‌ها رتبه بندی اتخاذ شود، تا مشتریان اطلاعات کافی و حقیقی، از یک مجموعه داشته باشند.