علاقه، یکی از مهمترین شاخصه های فعالیت در صنف آکواریوم است

از آنجا که صنف آکواریوم مربوط به پرورش ماهی‌های تزئینی می‌باشد، دچار مسائل عدیده‌ای است. یکی از بزرگترین مشکلاتی که با آن مواجه هستیم مسئله واردات ماهی می‌باشد. مدتی است که ارزش افزوده ۹ درصدی هم به محصولات این حوزه اضافه شده که این موضوع نیز ما را دچار مشکل کرده است.
در حال حاضر تقریبا ۴۰ درصد از ماهی‌هایی که در صنف آکواریوم وجود دارد، در داخل کشور تولید می‌شود. اما متاسفانه تجربه نشان داده که کیفیت ماهی‌های خارجی همواره، هم از لحاظ رنگ و هم از لحاظ ماندگاری بهتر از انواع داخلی است. برخی از ماهی‌های خارجی هنگامی که صید می‌شوند (مانند ماهی‌های تایلندی و خاص که معمولا اختصاص به آب شور دارند) را در همان ابتدا عقیم می‌کنند. یعنی قبل از ورود به ایران به آن‌ها دارو تزریق می‌کنند که همیشه به صورت انحصاری جزو محصولات خاص همان کشورباشد و کشور‌های دیگر علم و توانایی تکثیر آن‌ها را نداشته باشند. البته این موضوع تا زمانی که ماهی به سن مولدی نرسیده باشد، مشخص نیست. ولی به هر جهت بازدهی تکثیر کم می‌شود.
علاقه یکی از مهمترین شاخصه‌های فعالیت در این صنعت می‌باشد. زیرا اگر علاقه نداشته باشید تقریبا ادامه مسیر ممکن نیست. برای مثال در ابتدا بیماری و تلفات باعث ناامیدی خیلی از افراد می‌شود و باید گفت ریسک بالایی دارد و این علاقه است که با این اوصاف راه گشا و ادامه مسیر را ممکن می‌سازد.
اگر دقت کنید می‌بینید، کسانی که در فعالیت‌هایی همچون صنعت و ساخت و ساز و یا حتی مشاغل دیگر بوده اند و به عنوان شغل دوم و با هدف کسب درآمد، وارد این حرفه شدند، مجموعه شان را تعطیل کردند.
با وجود همه مشکلات و معضلات این حرفه، تنها اگر عشق و علاقه داشته باشید، می‌توانید ادامه دهید. معمولا ما به عنوان یک حرفه به آن نگاه نمی‌کنیم و هدفمان در ابتدا کسب درآمد و سود مادی مطرح نیست.
پرورش ماهی‌های تزیینی را در منزل هم می‌توان آموزش داد. دوستانی دارم که با آکواریوم‌های یک متری کوچک کار خود را شروع کرده اند و خوشبختانه نه تنها هزینه غذای ماهی را کسب کرده اند بلکه در این زمینه عملکرد موفقیت آمیزی داشته و درآمد زایی کرده اند. با سرمایه جزئی، یک آکواریوم خیلی خوب و تصفیه و فیلتراسیون مناسب و غذا دهی صحیح و البته با علاقه کامل، می‌توانند این شغل را آغاز کنند.
معمولا ما اکثر ماهی‌های زنده زا را خریداری می‌کنیم. از مسائل مورد اهمیت، در نظر گرفتن شرایط آبی کشور‌های خارجی و تفاوت آنهاست. از آنجا که ما از دستگاه‌های تصفیه آب استفاده می‌کنیم در نتیجه، ماهی‌ها نمی‌توانند کیفیت و رنگ مناسبی داشته باشند، و به این دلیل است که بعد از تصفیه، عناصر مورد نیاز ماهی مانند کلسیم و منیزیم از آب گرفته می‌شود. کیفیت آب مصرفی برای آکواریوم درکشور‌هایی مانند مالزی، تایلند و استرالیا، با آب تفصیه شده در کشور ما بسیار متفاوت است و البته فوق العاده بالاتراست. این مواد را به آب، می‌توان اضافه کرد، ولی چون شرایط آب و محیط خارج از کشور، بهتر است و همچنین غذای باکیفیتی که برای ماهی استفاده می‌کنند، باعث برتری انواع خارجی و نقطه ضعف ما در این صنعت شده است. برای ما تهیه خوراک خارجی، دشوار و هزینه بالایی هم دارد و حالت قاچاق می‌باشد. نهایتا باید از غذای بی کیفیت درجه ۲ یا ۳ چینی استفاده کنیم.
به عقیده بنده باید درهر صنفی محدودیت‌هایی که اثرات منفی بر کسب و کار می‌گذارد، برداشته شود. در صنف ما فقط اشخاص خاصی می‌توانند واردات ماهی داشته باشند. دریافت مجوز برای همه سهل و ساده نیست و معضلات فراوانی وجود دارد.
به دلیل محدودیت‌های زیادی که در این مسیر وجود دارد، هر شخصی نمی‌تواند ماهی‌های تزئینی و آکواریومی وارد کند و به صورت انحصاری شده است بنابراین قیمت نیز در کنترل و قدرت همان افراد خاص می‌باشد. در نتیجه رقابت نیز از میان رفته است. وقتی توانایی خرید و واردات ماهی و غذای مورد نظر را داشته باشیم، رقابت نیز ایجاد می‌شود. در حال حاضر با توجه به شرایط موجود، نمی‌توانیم با ذهنیت و خلاقیت خود فعالیت کنیم.