مشکلات و چالشهای حرفه دندانپزشکی، بسیار متعدد است. در ابتدا باید عرض کنم، اگر صاحب منصب بودم، قطعا در مبحث آموزش، به ویژه آموزش بهداشت و پیشگیری، سرمایه گذاری مینمودم. چرا که هزینه کمتری نسبت به مرحله درمان دارد. این اقدامات مانند سایر کشورهای پیشرفته، ضروری است.
در مدارس، آموزشهایی در زمینه بهداشت دهان و دندان ارائه میشود، اما احساس میکنم باید نسبت به این موضوع اهتمام بیشتری صورت گیرد. به عبارتی این امور باید، جزو لاینفک روزمره هر فرد گردد. افراد باید از ابتدای سن ۶ یا ۷ سالگی که به مدرسه میروند، به گونهای به آنها آموزش داده شود که رعایت بهداشت و کنترل پوسیدگی دندانها اولویت اول آنها باشد. در واقع کودکان باید از ارزش بالای دندانهای سالم خود، آگاه شوند. متاسفانه زمانی که دندان از دست میرود، در سنین بالای ۲۵ الی ۳۰ سالگی، متوجه ارزش دندانهای خود میشوند. زیرا ارزیابیهای لازم، در سنین پایینتر انجام نشده است، به این معنی که شخص بداند، دندانها عضو مهمی از بدن هستند.
اگر به بهداشت دندانها رسیدگی شود، به مرحله پوسیدگی نمیرسد و هزینه ها، بسیار کاهش پیدا میکند. در خانوادههای مرفه که پیشگیریهای لازم را انجام میدهند، هزینههای دندان پزشکی کمتری دارند. بالعکس خانوادههایی که وضعیت اقتصادی و فرهنگی ضعیفی دارند، هزینههای بیشتری برای دندان پزشکی متحمل میشوند و معاینات منظم دندان پزشکی نیز ندارند.
باید طرحی ایجاد شود که دندان پزشکان در مدارس به صورت رایگان دانش آموزان را معاینه نمایند و مشاورههای لازم را ارائه داده و بهداشت دهان و دندان را آموزش دهند. به ویژه در مناطقی که از نظر فرهنگی، ضعیف هستند و اطلاعات لازم را در این زمینه ندارند. این موضوع، موجب کاهش بسیاری از هزینهها میشود.
تهیه متریال مناسب و با کیفیت مورد استفاده در دندان پزشکی، یکی از چالشهای ما است. برخی از متریال، در داخل کشور تولید میشود و کیفیت مناسبی نیز دارند. امیدواریم که تولید در کشور ما پیشرفت نماید، به گونهای که نیازی به واردات نداشته باشیم. اما در حال حاضر، باید تخصیص ارز در مورد ابزار و تجهیزات دندان پزشکی صورت گیرد. در مورد پیشنهاد بنده، در زمینه دندان پزشکی مطلبی را عرض میکنم. ما یک طرح، در دوران دانشجویی داشتیم که نام آن، جهاد دانشجویی بود و دانشجویان سال آخر دانشگاه، تحت نظر دندان پزشکان دارای مدرک و یا فارغ التحصیلان چند سال قبل، به مناطق محروم عازم میشدند و خدماتی همچون: کشیدن، ترمیم سطحی و کارهای اولیه، با یونیت صحرایی انجام میشد. این خدمات را با همکاری بسیج دانشگاه انجام دادیم که کار بسیار زیبایی بود. این اردوها به گونهای بود که به همراه تیمهای دندان پزشکی، مامایی و پزشکی، در تابستان ها، یک هفته این کار را انجام میدادیم. چون در بسیاری از مناطق محروم، روستاهایی هستند، که حتی مشکل آب و گاز و وسایل نقلیه دارند.
این موضوع باید تقویت شود و بر روی آن سرمایه گذاری شود. بسیاری از افراد هستند که به این امکانات نیاز دارند. اگر از بنده این کار، درخواست شود، قطعا انجام میدهم. چون میدانم که بسیاری از افراد به این موضوع نیاز دارند و حتی یک ترمیم سطحی نیز، موجب طولانیتر شدن عمر دندان آنها میشود، و این امر بسیار ارزشمند است.
زینب دکامی، نخبه شاهد و ایثارگر در گفتگو با خبرنگار جام جم بیان میکند:
خبرنگار جام جم البرز گزارش می دهد؛
حجر گشت مطرح کرد؛