مسیری که با «حسین»(ع) آغاز شد

گرچه مسأله حضور سیاستمداران در مراسمات مذهبی، امری بدیع نیست و در ادوار مختلف شاهد این موضوع بودیم، اما شرکت یک رئیس‌جمهور در محل برگزاری یک مراسم مذهبی که عموم مردم در آن حضور دارند، مسأله‌ای است که شمار وقوع آن به کمتر از انگشتان یک دست می‌رسد و موضوعی همه‌گیر در بین تمامی سیاستمداران محسوب نمی‌شود. حال آن‌که برخی از چهره‌های شناخته‌شده سیاسی چه در دوران مسئولیت و چه پس از دوران مسئولیت خود، جز در برخی از مجالس خاص که بانی خاص و سخنرانی خاص دارد و در مکانی خاص برگزار می‌شود، شرکت نمی‌کنند و از این رو حضور سیاستمداران در مراسمات آیینی و مذهبی در شرایطی که این مراسمات در مکانی عمومی و با حضور عموم مردم برگزار می‌شود، امری روال و مورد انتظار نیست.

عزاداری در میان مردم
کسی یادش نمی‌رود رئیس‌جمهور شهید در ماه رمضان سه سال اخیر در حرم امام خمینی پای منبر رفت و در میان مردم عامی و نه سیاستمدار، از حب علی گفت و در باب شب‌های قدر سخنرانی کرد. با این حال گرچه این کنش از سوی یک چهره سیاسی و آن هم در مقام ریاست دولت، روال نبود و همان زمان هم تحسین بسیاری از سیاستمداران و تعجب بسیاری دیگر را بر انگیخت، اما خیلی امری دور از انتظار از طرف یک چهره اصولگرامحسوب نمی‌شد. گویی این رسم حسنه نهاده‌شده دردولت سیزدهم، به دولت چهاردهم نیز سرایت کرده و این‌بار مسعود پزشکیان در قامت رئیس‌جمهور منتخب ایران که پیشینه‌ای اطلاح‌طلبانه دارد، همراه با عموم مردم پای منبر امام حسینی‌ها و هیاتی‌ها نشسته است. رئیس‌جمهور منتخب، چهارم محرم امسال با حضور در حسینیه هدایت در مراسم عزاداری حسینی شرکت و با شیخ حسین انصاریان دیدار کرد. پس از پایان مراسم و در دیدار خصوصی، شیخ حسین انصاریان به مسعود پزشکیان توصیه کرد که از افرادی که وی را رنجیده کردند، گذشت کند. مسعود پزشکیان هم در پاسخ به این توصیه بیان کرد که «ان‌شاءا... این کار را انجام می‌دهم.» همچنین شیخ حسین انصاریان دستمال مشکی خود را که در مجالس روضه از آن استفاده می‌کرد و تسبیح خود را که در اذکار نماز شب از آن استفاده می‌کرد را به رئیس‌جمهور منتخب هدیه داد. مسعود پزشکیان همچنین درشب ششم محرم باحضور درهیات ریحانه‌الحسین تهران که سیدمجید بنی‌فاطمه درآن به مداحی می‌پردازد، عزاداری کرد و پس از پایان مراسم عزاداری، سیدمجید بنی فاطمه به رئیس‌جمهور منتخب تابلویی با عنوان «حُسَینٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَینٍ» را هدیه داد.

چرا «انصاریان»، چرا «بنی فاطمه»؟
مسیری که دولت چهاردهم با «حسین (ع)» و از محرم حسینی آغاز کرده است، تاکنون پیامی جز دراز کردن دست دوستی و وحدت به سمت آن بخشی از ۳۰میلیون جمعیت شرکت‌کننده درانتخابات ریاست جمهوری چهاردهم که رأی‌شان هر کسی جزمسعود پزشکیان بود، ندارد. مسیری که با همراه کردن تمامی آحاد جامعه با قوه مجریه و از طریق به‌کارگیری تمامی سرمایه‌های همسو و غیرهمسو با جریان اصلاحات سرانجام به انسجام ملی برای ساخت ایران ختم می‌شود.
ازطرف دیگر باید گفت دیدار رئیس‌جمهور منتخب با مداحان، اقدامی هوشمندانه برای اثبات گزاره مشهور پزشکیان مبنی بر «من اصلاح‌طلب هستم، اما از هر اصولگرایی اصولگراترم» محسوب می‌شود که می‌تواند قشر اصولگرای سنتی و غیرسنتی را هم با رئیس‌جمهور منتخبِ اصلاح‌طلب همراه کند. درواقع قرار گرفتن پزشکیان در یک جبهه با مادحان اهل بیت (ع) به معنای همسو شدن با تمام ارزش‌هایی است که این مادحان از تریبون روضه تبیین می‌کنند. درمقابل این‌که شیخ حسین انصاریان و مجید بنی‌فاطمه نخستین گزینه‌های رئیس‌جمهور منتخب برای صله رحم با هیاتی‌ها بودند نیز خود نشان از دقت نظری دارد که بیان می‌کند پزشکیان همان اصلاح‌طلبِ اصولگرایی است که بی‌توجه به تندروی‌ها در هر دو جناح، اصول خود را برای بازی در زمین سیاست رعایت می‌کند. حال آن‌که دیدار و همکلامی با دو چهره آیینی و مذهبی یعنی شیخ‌حسین انصاریان و مجید بنی‌فاطمه که مورد اقبال عموم مردم در هر دو طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا قرار دارند و بار‌ها با سخنانی که درمنبر بیان کردند، نشان دادند که بر خلاف سایر مادحان سعی دارند با دوری از تحجر، قلوب مردم را به حب اهل بیت (ع) گره بزنندودراین مسیر به ظواهر توجهی ندارند؛ از جمله بهترین گزینه‌ها برای همراه کردن تمامی آحاد و اقشار جامعه با دولت چهاردهم محسوب می‌شود.