سالهای طولانی است که مبحث پیشگیری آلودگی هوا در محافل رسمی و غیر رسمی از سوی مسئولان دولت و نمایندگان دورههای مختلف مجلس شورای اسلامی به اشکال مختلف در قالب سخنرانی ها، پرسش و پاسخ، چاپ و انتشار مقالات، سمینارها و ... مطرح میشود، از آن جا یی که این موضوع متولی مستقلی ندارد و وظایف و مسئولیتهای پیشگیری از آلودگی هوا در بین دستگاههای مختلف پخش شده است بر این اساس برای حل و فصل معضلات زیست محیطی در شهرها یعنی آلودگی هوا برنامه ریزی درستی در کار نبوده و فقط در عالم شعار پردازی به آن پرداخته شده است.
بدون تردید آسمان شهرها در شهرهایی امثال تهران، کرج و سایر استانها واقعا مجال تنفس و زندگی طبیعی را از شهروندان سلب کرده است. آری آلودگی شدید هوا در تابستان و زمستان و ... مدارس را به تعطیلی کشانده و لطمه جدیدی به سلامت عمومی دانش آموزان و سایر طبقات شهروندان وارد کرده است. علاوه بر این موضوع کسب و کار شهروندان نیز براثر آلودگی هوا دچار آسیبهای جدی شده است. حال سئوال این است که چرا آلودگی هوا از و اثرات تخریبی و ویرانگر آن از سوی دستگاههای اجرایی مربوطه جدی تلقی نمیشود و هوای شهرهای کشور هر روز در مسیر آلودگی بیشتر پیش میرود.
به نظر میرسد که قوه قضائیه برای رسیدگی به این وضع ناهنجار باید با ورود به این موضوع عوامل ترک فعل مدیران دستگاههای اجرایی را در خصوص رفع آلودگی هوا مورد رسیدگی و باز خواست قاطع قانونی قرار دهد.
زینب دکامی، نخبه شاهد و ایثارگر در گفتگو با خبرنگار جام جم بیان میکند:
خبرنگار جام جم البرز گزارش می دهد؛
حجر گشت مطرح کرد؛