ضرورت درجه بندی صنایع آسانسور و پله برقی

ضمن اشاره به حوزه فعالیت خود، بفرمایید مشکلات و موانع صنف شما شامل چه مواردی می‌شود؟

حوزه فعالیت ما در زمینه آسانسور، پله برقی، نصب و فروش قطعات است. موانع و مشکلاتی که در صنعت آسانسور و صنف کاری ما وجود دارد، متاسفانه وجود برخی اقلام بی کیفیت، در بازار است که صنعت آسانسور را مورد چالش قرار داده است. البته در ۱۰یا ۱۵ سال اخیر، شرکت‌های بسیار مقتدری، قطعات با کیفیتی را تولید کرده‌اند که باعث شدند، نسبت به واردات برخی از قطعات، بی نیاز شویم. اما متاسفانه همچنان قطعات بی کیفیت، نیز در سطح بازار وجود دارد.
افراد غیر متخصص بسیاری، در صنف ما، فعالیت می‌کنند. هیچگونه نظارتی هم بر این موضوع وجود ندارد. اکثر اتفاقاتی که رخ می‌دهد، به علت سرویس کاران غیر متخصصی است که به محل ساختمان‌ها رفته و با مبلغ کمی کار انجام می‌دهند. به همین دلیل مردم احساس نا امنی کرده و نسبت به این صنف بی اعتماد شده‌اند. ناآگاهی مردم عادی، که از آسانسور استفاده می‌کنند، خود یکی از معضلات است.
آسانسور‌هایی که در حال حاضر نصب می‌شود، با آسانسور‌های چندین سال قبل، بسیار متفاوت است. امروزه خطر استفاده از آسانسور، بسیار کمتر شده است. یکی از معضلات ما، قطعات است. افراد غیر متخصص و شرکت‌های نامعتبر، که هیچ گونه مدارکی ندارند و تحت نظر هیچ صنفی نیستند، در مناطق تهران وجود دارند، که در آنها استاندارد آسانسور مفهومی ندارد.

راهکار جنابعالی برای برون رفت از این معضلات چیست؟

اتحادیه آسانسور، باید نظارت قوی تری انجام دهد. باید نگرش خود را عمیق کرده و تمام شرکت‌ها تحت نظر وزارت صنایع، اتحادیه، سندیکا و تشکل‌های مربوط به آسانسور، قرار گیرند.
متاسفانه این یکی از معضلات صنف ما است که تشکل قوی در صنعت آسانسور نداریم.

اگر در عرصه ملی و کشوری، یک مدیر تصمیم گیر و تصمیم ساز، بودید چه برنامه اساسی برای حمایت از این صنف ارائه می‌کردید؟

در ارائه مجوز‌ها باید سخت گیری بیشتری انجام شود و به هر شخصی مجوز ندهند. اگر مدیر بودم، تمام مجوز‌ها را یکساله صادر می‌کردم. عملکرد همه شرکت را بررسی و آن‌ها را در سه گروه مجزای یک و دو و سه، درجه بندی، امتیازبندی می‌کردم. در این صورت یک کارفرما برای نصب آسانسور در ساختمان خود، با در نظر گرفتن سطح و رتبه آن شرکت اقدام و انتخاب می‌نماید. متاسفانه این موضوع در صنعت ما وجود ندارد. این یکی از معضلات ما است.
همچنین اگر در جایگاه یک مدیر تصمیم گیرنده بودم، برای اینکه فعالیت شرکت‌ها صرفا فقط به صورت تجربی نباشد، برای تمام اعضای این صنف، آموزشی آکادمیک و اجباری، قرار می‌دادم که همگی در این دوره شرکت کنند. دوران کار تجربی تمام شده است. از معضلات واقعی صنف آسانسور، این است که شرکت‌ها از نظر دانش و تخصص آکادمی خیلی ضعیف است.

رسانه و مطبوعات، چه نقش و جایگاهی در صنف شما دارد؟

رسانه می‌تواند، با اطلاع رسانی مناسب و صادقانه، مردم را در انتخاب شرکت نصب و راه اندازی و سرویس و نگهداری آسانسور راهنمایی کند. متاسفانه مردم ما بیشتر به دستمزد و مبلغ توجه می‌کنند و به تخصص فرد و کیفیت خدمات، اهمیت نمی‌دهند.