
تاریخچه و توسعه:
پاراگلایدر در دهه ۱۹۷۰ میلادی در فرانسه و آمریکا توسعه یافت و از آن زمان به یکی از ورزشهای محبوب در سراسر جهان تبدیل شده است. این ورزش در ابتدا برای تفریح و آزمایش مهارتهای پروازی آغاز شد و بعدها به عنوان یک ورزش رقابتی و تفریحی رسمی شناخته شد.
وسایل و تجهیزات:
- چتر پاراگلایدر: نوع خاصی از چتر با طراحی خاص برای پرواز در ارتفاعات مختلف.
- کلاه ایمنی و تجهیزات محافظتی: برای حفظ ایمنی فرد در حین پرواز و فرود.
- کابلها و بندهای کنترل: برای هدایت و کنترل جهت و ارتفاع پرواز.
- موتور (در پاراگلایدر موتور دار یا paramotor): در برخی مدلها برای پرواز بلندتر و راحتتر استفاده میشود.
روش پرواز:
پاراگلایدر با استفاده از باد و گرادیانهای هوایی، فرد را در آسمان نگه میدارد. پس از آمادهسازی در تپه یا منطقه پروازی، فرد با دویدن یا در حالت نشسته، چتر را به هوا بلند میکند و با کنترل بندها، جهت و ارتفاع خود را تنظیم مینماید. پرواز معمولاً در ارتفاعات مختلف انجام میشود و فرد میتواند مناظر طبیعی، کوهها، دریاها و فضای اطراف را به صورت دید ۳۶۰ درجه تماشا کند.
مزایا و جذابیتها:
- احساس آزادی و آرامش در ارتفاعات بلند.
- دیدن مناظر طبیعی و جاذبههای گردشگری از زاویهای متفاوت.
- ورزش کمخطر در صورت رعایت نکات ایمنی و آموزش مناسب.
- فعالیتی مناسب برای علاقهمندان به طبیعت و ماجراجویی.
آموزش و ایمنی:
پاراگلایدر نیازمند آموزش فنی و حرفهای است که توسط مربیان مجرب صورت میگیرد. رعایت نکات ایمنی، استفاده از تجهیزات استاندارد و تمرین مداوم از عوامل مهم در لذت و ایمنی پرواز است.
در مجموع، پاراگلایدر یک ورزش هیجانانگیز و پرطرفدار است که با تمرین و آموزش صحیح، میتواند تجربهای بینظیر و ماندگار برای علاقهمندان به پرواز و طبیعت باشد.
فرنوش فرخی فر، مدیر و موسس باشگاه فورفیت:
آرمین والا، مدیر مجموعه معماری والا:
امیر رضا صاحب، مدیر دفتر معماری استودیو صاحب :
مهندس سعید جمشیدی، مدیر مجموعه گرین آفیس مطرح کرد: