غربالگری کودکان از بروز ناهنجاری‌های فک و دندان پیشگیری می کند

چه ایده‌ها و پیشنهاداتی برای ارتقاء رشته دندانپزشکی به ویژه در زمینه ناهنجاری‌های فک و صورت در سطح کشور دارید؟

رشته دندان‌پزشکی از حوزه‌های مهم علوم پزشکی است و باید با برنامه‌ریزی دقیق ارتقاء یابد. اولین مسئله، ارزیابی و به‌روزرسانی مستمر پلتفرم‌های آموزشی است. این پلتفرم‌ها باید متناسب با نیاز‌های جامعه و پیشرفت‌های علمی جهانی توسعه پیدا کنند.

در گام بعد، باید به سه سطح مهم در دندان‌پزشکی، یعنی پیشگیری، تشخیص و درمان، توجه ویژه شود. برای مثال، در ارتودنسی می‌توان با غربالگری در سنین پایین مانند مهدکودک‌ها و دبستان‌ها، از بروز بسیاری از ناهنجاری‌های فک و دندان پیشگیری کرد.

یکی از چالش‌های بزرگ، نبود پوشش بیمه‌ای برای درمان‌های دندان‌پزشکی است. باید برای اقشار کم‌برخوردار، به‌ویژه کودکانی با مشکلات مادرزادی نظیر شکاف لب یا کام، بسته‌های حمایتی و بیمه‌ای در نظر گرفته شود.

در ارتباط با توزیع نیرو‌های متخصص در کشور چه دیدگاهی دارید؟

متأسفانه توزیع نامتوازن متخصصان ارتودنسی در کشور، یکی از معضلات جدی است. اغلب متخصصان در کلان‌شهر‌ها متمرکز شده‌اند و مناطق محروم از خدمات لازم بی‌بهره‌اند. فقدان مشوق‌های مالی، رفاهی و امکانات لازم، مانع از ماندگاری نیرو‌های جوان در این مناطق می‌شود. بنابراین، باید برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای توزیع عادلانه خدمات صورت گیرد.

تعرفه‌ها و فشار اقتصادی به بیماران و پزشکان چه تبعاتی دارد؟

تعرفه‌ها در بخش دولتی غیرواقعی‌اند و با هزینه‌های واقعی مطابقت ندارند. این اختلاف بین تعرفه دولتی و خصوصی باعث شده مردم به‌خصوص در طبقات متوسط و پایین، از خدمات دندان‌پزشکی محروم بمانند. همچنین، هزینه بالای تجهیزات وارداتی و اختلاف ارز با درآمد ریالی، فشار زیادی بر همکاران جوان وارد می‌کند. این فشار‌ها باعث کاهش انگیزه، افت کیفیت خدمات و در نهایت، نارضایتی بیماران می‌شود.

نقش رسانه‌ها و فضای مجازی را در این حوزه چگونه ارزیابی می‌کنید؟

رسانه‌ها نقش بسیار مؤثری در آگاه‌سازی عمومی دارند. متأسفانه برخی اطلاعات نادرست یا فاقد پایه علمی در فضای مجازی منتشر می‌شوند که باعث گمراهی بیماران و ایجاد توقعات غیرواقعی می‌شود. ضروری‌ست که اطلاعات علمی صرفاً توسط متخصصان منتشر شوند. همچنین باید نظارت بیشتری بر تبلیغات نادرست و فعالیت افراد غیرحرفه‌ای اعمال شود تا سلامت مردم به خطر نیفتد.

به عنوان سؤال پایانی، مهم‌ترین چالش‌های صنف ارتودنسی را در چه حوزه‌هایی می‌دانید؟

چالش‌های ما در چند بخش خلاصه می‌شود:

در حوزه آموزشی، نیاز به مراکز تحقیقاتی تخصصی و ارتباطات علمی بین‌المللی داریم.

در حوزه درمان، فقدان بانک داده برای ناهنجاری‌های فکی و ضعف پوشش بیمه‌ای از مشکلات مهم هستند.

در حوزه صنفی، تمرکز متخصصان در کلان‌شهرها، تعرفه‌های غیرواقعی، فشار مالیاتی و عدم حمایت از جوانان از معضلات جدی‌اند.

در حوزه اقتصادی نیز وابستگی تجهیزات به واردات، نوسانات ارزی، و نبود تسهیلات برای تجهیز مطب، مشکلات بزرگی هستند.

در مجموع، برای بهبود شرایط، نیاز به حمایت هدفمند دولت، اصلاح سیاست‌گذاری‌ها، افزایش تعاملات بین‌المللی و استفاده از ظرفیت شرکت‌های دانش‌بنیان داریم.