ضرورت ایجاد یک سازمان نظام‌مند و رسمی ملی برای حسابداران

چه پیشنهادی برای پیشرفت صنف حسابداری در سراسر کشور دارید؟

این سؤال را می‌توان از چند منظر بررسی کرد. در سطح ملی، نیازمند نگاه تخصصی و ایجاد جایگاهی متناسب با اهمیت ذاتی رشته حسابداری هستیم؛ چه در دانشگاه‌ها و چه در بازار کار. متأسفانه ارزش واقعی این رشته در کشور ما آن‌گونه که باید، دیده نمی‌شود.

یکی از مهم‌ترین اقدامات، ساماندهی صحیح حسابداران فارغ‌التحصیل و رتبه‌بندی آنها براساس سوابق و میزان حرفه‌ای بودن‌شان است.

معضل دیگر، ظرفیت بالای پذیرش دانشجو در این رشته است. به نظر من باید ظرفیت جذب کاهش یابد تا فارغ‌التحصیلان بتوانند در جایگاه تخصصی واقعی خود وارد بازار کار شوند. همیشه مثال می‌زنم که یکی از دلایل ارزش بالای رشته پزشکی، محدود بودن ظرفیت پذیرش و ایجاد رقابت مؤثر است.

از طرف دیگر، سازمان امور مالیاتی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نهاد‌های مرتبط با حسابداران، با ایجاد سازوکار‌های دقیق‌تر می‌تواند به ارتقای جایگاه این صنف کمک شایانی کند.

شما به اهمیت و جایگاه این صنف اشاره کردید. می‌خواهم کمی آن را بازتر کنید؛ حرفه حسابداری چه نقشی در چرخه اقتصادی کشور دارد؟

در چرخه اقتصادی امروز، نبض قدرت هر بنگاه اقتصادی در گردش مالی آن است و متولی مدیریت و راهبری این حوزه حسابدار است. یک حسابدار حرفه‌ای می‌تواند مسیر مالی، راهبردی و برنامه‌ریزی یک مجموعه را مشخص کند.

به‌طور خلاصه، حسابداری مرکز فرماندهی مالی هر بنگاه اقتصادی است. حسابدار با تحلیل صحیح داده‌ها، نقش حیاتی در پیشبرد اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت سازمان دارد. به همین دلیل مدیران ارشد همیشه به دنبال یک حسابدار خبره هستند.

در بسیاری از کشور‌های اروپایی، برای شروع یک کسب‌وکار، اولین اولویت آنها داشتن حسابدار حرفه‌ای و سپس وکیل است. این اهمیت حسابداری در اقتصاد جهانی را نشان می‌دهد.

در کشور ما نیز، با توجه به شرایط اقتصادی و لزوم حفظ منابع مالی، داشتن یک سیستم حسابداری دقیق و علمی ضروری است.

مهم‌ترین مشکلات و معضلات صنف حسابداری در کشور چیست؟

مشکل اصلی در حرفه حسابداری، عدم تناسب حجم کار و استرس شغلی با حقوق دریافتی است. این شغل به دلیل تعاملات مداوم با سازمان‌های مختلف و تغییرات مداوم قوانین، فشار زیادی را به حسابداران وارد می‌کند. تغییرات سریع و مستمر قوانین و بخشنامه‌ها، حسابداران را سردرگم کرده و باعث می‌شود که آنها همیشه در وضعیت بلاتکلیفی قرار داشته باشند. این تغییرات اغلب به‌صورت فوری اجرا می‌شوند و پس از آن بررسی‌های کارشناسی انجام می‌شود.

به عنوان مثال، سامانه مؤدیان یکی از مواردی است که ابتدا اجرا شد و سپس نظرات کارشناسان حسابداری در مورد آن جمع‌آوری شد، بدون آن که ابتدا به طور کامل آموزش یا ارزیابی‌های لازم صورت گیرد. این نوع سیاست‌ها باعث افزایش بار کاری و استرس حسابداران می‌شود.

علاوه بر این، نبود آموزش‌های کافی و رسمی از سوی دولت، یکی دیگر از چالش‌هاست. با توجه به صدور بخشنامه‌های جدید تقریباً هر هفته، حسابداران مجبورند خودشان به دنبال یادگیری و به‌روز نگه‌داشتن اطلاعات خود باشند. این فشار اضافی نه تنها کیفیت کار را کاهش می‌دهد، بلکه به خستگی و استرس بیشتری منجر می‌شود.

اما شاید بزرگ‌ترین مشکل، نبود یک سازمان نظام‌مند و رسمی ملی برای حسابداران است. مشابه سازمان‌های نظام مهندسی یا نظام پزشکی که از حقوق حرفه‌ای‌های خود دفاع می‌کنند، حسابداری هنوز فاقد چنین سازمانی است که بتواند به‌طور موثر از حقوق حسابداران حمایت کند و جایگاه واقعی این حرفه را تثبیت نماید.