پیری و راه‌های کاهش روند آن در صورت

پیر شدن پوست، واژه‌ای است مشتمل بر کم شدن کیفیت پوست، افزایش خطوط چهره، تیرگی و شلی پوست، خشک شدن پوست، بروز لکه‌های پوستی سر و صورت و نهایتاً افتادگی‌ها در قسمت‌های مختلف صورت.
یکی از مهمترین عوامل موثر بر این روند، اشعه فرابنفش بوده که مشخصاً در نور آفتاب و با مقادیر کمتر در دستگاه‌های سولاریوم، لامپ‌های کم مصرف و سایر منابع نوری موجود بوده که همین موضوع، ضرورت مراقبت از پوست در برابر این اشعه و استفاده از ضد آفتاب‌ها را توجیه می‌نماید.
از دیگر متغیر‌های موثر بر روند پیری، کاهش خونرسانی موضعی به پوست و تحلیل بافت‌های مختلف بدن منجمله استخوان ها، دندان ها، چربی‌های عمقی پوست، تاندون‌ها و کلاژن‌های مرغوب پوست می‌باشد که از حدود ۲۵ سالگی این روند تحلیلی شروع و تا پایان عمر ادامه می‌یابد.
پس هر روش و نحوه درمانی که بتواند به کاهش این روند و در نتیجه افزایش جریان خون محیطی، افزایش روند کلاژن سازی و نوسازی پوست و نهایتاً برگرداندن بافت‌های تحلیل رفته کمک نماید در زمینه جوانسازی پوست، میتواند موثر باشد و امروزه از روش‌های مختلفی در این خصوص استفاده میگردد مانند لیزردرمانی، استفاده از دستگاه‌های مختلف مانند رادیوفرکونسی و هایفو، مزوتراپی، میکرو نیدلینگ، نخ‌های کلاژن ساز، تزریق فیلر‌های پوستی و سم بوتاکس که هریک از این روش‌ها با توجه به روند پیری و علائم حاصل از آن، توسط پزشک آگاه به این امور به مراجعین پیشنهاد و نهایتاً اجرا میگردد.
در خاتمه ذکر این نکته الزامی است که تمامی امور فوق می‌بایست توسط پزشک آگاه به امور زیبایی پوست و در مطب و کلینیک‌های معتبر انجام پذیرد تا احتمال بروز عوارض ناشی از انجام هر یک از روش‌های درمانی به حداقل برسد.

مقاله ای از دکتر رامین راه انجام
پزشک فعال در حوزه پزشکی-زیبایی
عضو هیئت مدیره و دبیر انجمن علمی پزشکی-لیزری ایران