مبارزه انتخاباتی، مگسی یا زنبور عسلی؟!

حافظه بلند مدت جامعه خوب به یاد دارد که روزنامه ها، صفحه‌ای به نام صفحه حوادث داشته اند که در آن، از خیانت زنی به همسرش تا کلاه برداری چند میلیاردی، تا شورش در زندان تا سرقت از طلا فروشی و... را منتشر می‌کنند، ولی هیچ وقت صفحه ویژه‌ای برای معرفی رفتار‌های نیک و خدا پسندانه، نداشته اند!
یعنی عموم نشریات جمعی و سایت‌های خبری، بدی‌ها را قاب می‌گیرند و خوبی‌ها را قلم! در حالی که باید برعکس می‌شد.
در روایت داریم که الباطل یموت بترک ذکره، یعنی باطل اگر بیان نشود می‌میرد، و در مقابل در دعای کمیل می‌خوانیم وَ کَمْ مِنْ ثَنَاءٍ جَمِیلٍ لَسْتُ أَهْلاً لَهُ نَشَرْتَهُ یعنی [ خدایا]و چه بسیار ستایش نیکویی که شایسته آن نبودم و تو در میان مردم پخش کردی، و مردم فکر می‌کنند من انسان خوبی هستم.
فکر می‌کنید اگر پیوسته رفتار‌های زشت دیگران در رسانه‌ها منتشر شود، ولی کسی به دنبال مطرح کردن خوبی‌ها و تعریف و تمجید از آن‌ها نباشد، چه می‌شود؟! می‌شود امر به منکر و نهی از معروف!
یکبار به یکی از دوستان رسانه‌ای که با شعار عدالت جویی، مدام دنبال یقه گیری از مدیران هستند، گفتم: شما مگر نمی‌خواهید مسئولین را نقد کنید؟ گفت بله! گفتم: نقد یعنی برجسته کردن نقاط مثبت و منفی، خب برای خدا یکبار هم که شده، بگردید از رفتار مدیران نظام، چند تا کار مثبت پیدا کنید و تعریف و تمجید کنید، تا آن‌ها تشویق شوند، بگذارید بفهمند شما با آن‌ها عناد ندارید و جنبه‌های مثبت آن‌ها را هم می‌بینید... بعد از مدتی گفت: ما هر چه گشتیم چیزی پیدا نکردیم، شما پیدا کنید ما منشر کنیم!
خب همین است عموم جامعه بعد از حادثه بالگرد، می‌فهمند که چه مردان بزرگ و گمنامی داشته اند! چه زمانی قدر آن‌ها درست فهمیده شد؟! زمانی که آن‌ها در بستر خاک آرمیدند!
آیا اگر این عزیزان شهید نمی‌شدند این همه خصایص مثبت را نداشتند؟! این چه منطقی است که تا فردی شهید نشود، نباید جنبه‌های مثبت او گفته و معرفی شود؟!
این است که برخی از مردم در نقد فرهنگ عمومی می‌گویند: متاسفانه ما مرده پرستیم!

حتما در کار زنبور عسل دقت کرده اید، زنبور عسل از انبوهی از آلودگی‌ها در شهر و روستا عبور می‌کند و آن‌ها را نادیده می‌گیرد، می‌گردد و گُلی را پیدا می‌کند، روی آن می‌نشیند و تلاش می‌کند، شَهد ناچیز آن گل را به عسل تبدیل کند، ولی مگس یک زخم کوچک را در یک هیکل ۱۰۰ کیلویی پیدا می‌کند و روی آن می‌نشیند، هر چه هم کیش کنی با پررویی دوباره بر می‌گردد.
به قول مرحوم حاج اسماعیل دولابی: باغچه هر کسی را بیل بزنی بالاخره چند تا کِرم در آن پیدا می‌شود.
اکنون که وارد فضای انتخاباتی می‌شویم بر اساس تجربه، حرکات تخریبی و مگسی عده‌ای از سیاسیون، فضای روانی کشور را آلوده‌تر خواهد کرد، من نمی‌گویم جهاد تبیین نکنید، من نمی‌گویم در حمایت از کاندیدایی که از دید شما اصلح است اقدامی نکنید، می‌گویم بیاید در این جنگ قدرت، با فوروارد نکردن پست‌هایی که به درست بودن آن‌ها یقین نداریم، به روایت الباطل یموت بترک ذکره جامعه عمل بپوشانیم، بیاید دست به دست هم دهیم و اینبار پازل دشمن را تکمیل نکنیم، بیاید عمل به استراتژی آنفولانزای نیویورکی و نفرت پراکنی را کنار بگذاریم، چرا که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله فرمودند: بدترینِ مردم، کسى است که آخرتش را به دنیایش بفروشد و بدتر از او، کسى است که آخرت خویش را براى دنیاى دیگرى بفروشد.