چند دههای است که آلودگی هوا نفس کلانشهرهای کشور را تنگ کرده و حالا که دامنهاش را در کل کشور گسترانده؛ وآسیبهای اقتصادی و اجتماعی آن غیرقابلکتمان است.
یک دسته مهم از آسیبهای ناشی از آلودگی هوا سلامت اجتماعی وهزینههای درمان و هدررفت سرمایه اجتماعی است. مهمترین آسیب آلودگی هوا، در حوزه سلامت است که در همین یک بخش، آسیبهای اقتصادی در دو بخش منابع انسانی و هزینههای درمان قابل بررسی است. براساس آمارمرکز پژوهشهای مجلس، در ایران سالانه ۱۲.۵ میلیارد دلار هزینه درمان بیماریهای ناشی از آلودگی هوا میگردد، که این رقم گویای بغرنج بودن شرایط است. جدا ازهزینههای درمان، از دست رفتن منابع انسانی که نیروی مولد و در واقع سرمایههای کشور هستند، آسیب دیگری است که آلودگی هوا بههمراه دارد؛ بهگونهای که گفته میشود میزان مرگومیر سالانه ناشی از آلودگی هوا در ایران نزدیک به ۴۵ هزار نفر رسیده است. در دستهای دیگر خسارت آلودگی به محیط زیست چه در بخش آب و چه در بخش خاک موردتحلیل قرار میگیرد که انتهای این زنجیره هم به انسان و سلامت او میرسد. غیبت از مدرسه یا تعطیلی مدارس و دانشگاهها به علت آلودگی هوا افراد را از فرصتهای آموزشی محروم میکند. آلودگی هوا طیف وسیعی از اثرات را بر جای میگذارد. بررسیها نشان میدهد که هزینههای آلودگی هوا در ایران به طور سالانه ۲۰ میلیارد دلار است. بدیهیترین راهکار رفع آلایندگی هوا، فراهمسازی و توزیع امکانات موجود درسراسرکشورو دیگر در شهرستانها ست. یعنی با توزیع امکانات در تمامی نقاط کشور، تمرکز جمعیت از برخی شهرها گرفته میشود و طبیعتا با کاهش جمعیت منابع آلاینده نیز کمتر خواهند شد. آلودگی هوا امروزه معضلی است که باید جدی گرفته شود و برای حل این معضل فکر اساسی شود.
زینب دکامی، نخبه شاهد و ایثارگر در گفتگو با خبرنگار جام جم بیان میکند:
خبرنگار جام جم البرز گزارش می دهد؛
حجر گشت مطرح کرد؛