پیشگیری بهتر از درمان است

اغلب این عفونت‌ها خود محدود شونده (self limited) بدون علامت بوده و در بسیاری از موارد شناسایی نمی‌شود.

تایپ‌های ژنیتال HPV بر اساس ارتباط اپیدمیولوژیک آنها با کانسر سرویکس به دو دسته کم خطر (Low risk HPV) و پر خطر (High risk HPV) طبقه بندی شده‌اند.

تایپ‌های پر خطر یا انکوژن می‌تواند طیف وسیعی از تغییرات با درجه کمتا درجه بالا را در سلول‌های دهانه رحم (سرویکس) ایجاد کنند و ضایعات پیش سرطانی، کانسر ناحیه سرویکس، پنیس، آنال، واژینال، ولوال و اروفارنژیال ایجاد نمایند.
مهم مهم مهم
عفونت پایدار (persistant) با تایپ‌های انکوژن ویروس بعنوان قوی‌ترین عامل خطر برای ایجاد ضایعات پره کانسر و کانسر مرتبط با HPV محسوب می‌شود.

بروز همه کانسر‌های سرویکس به تایپ‌های پر خطر HPV نسبت داده می‌شود.
عامل ۷۰ درصد کانسر سرویکس هم ژنوتایپ‌های ۱۶ و ۱۸ می‌باشد.

۱۲ تایپ پر خطر دیگر عبارتند از: ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۴، ۵۶، ۵۸، ۵۹ و ۶۸ می‌باشند.

تنها کانسر مرتبط با HPV که برای آن غربالگری توصیه شده است کانسر دهانه رحم است که این غربالگری بر مبنای انجام تست پاپ اسمیر (بررسی سیتولوژی دهانه رحم) به همراه آزمایش بررسی HPV استوار است که به انجام همزمان این دو تست اصطلاحاً Cotest گفته می‌شود.
انتقال HPV

از آنجائیکه شایعترین نوع عفونت ناشی از HPV عفونت آنوژنیتال است بنابراین انتقال ان هم از ناحیه آنوژنیتال صورت می‌گیرد، اما می‌تواند از نقاط دیگری نظیر حلق و دهان هم منتقل شود.

اساساً انتقال ژنیتال، از طریق تماس جنسی (معمولاً همراه با مقاربت یا Coital) و یا تماس‌های نزدیک (intimate) مانند تماس دهانی - ژنیتال، ژنیتال - ژنیتال غیر مقاربتی (Non coital) صورت می‌گیرد؛ بنابراین مقاربت برای انتقال عفونت ضروری نیست.
انتقال HPV بین شرکاء جنسی بسیار شایع است، هرچند که در این نوع انتقال، انتقال از زنان به مردان شایع‌تر از انتقال از مردان به زنان می‌باشد.
نکته مهم
راه‌های غیر جنسی انتقال نظیر انتقال از مادر به جنین از طریق کانال زایمان و یا وسایل پزشکی (مثل پروب واژینال سونوگرافی) کمتر شایع است؛ بنابراین اکثر افراد فعال از لحاظ جنسی ممکن است بدون آنکه هرگز خودشان متوجه شده باشند به عفونت ناشی از HPV مبتلا شده باشند و بهبود یافته باشند.

معمولاً بین عفونت اولیه HPV و ایجاد کانسر سرویکس فاصله چند دهه‌ای دیده می‌شود که هرچند در مواردی از پیشرفت سریع بیماری در کمتر از ۱۰ سال
(بخصوص در زمانی که یک فرد بطور همزمان با چندین ژنوتایپ HPV عفونی شده است)
بعد از تماس یک فرد با یک ژنوتایپ از HPV و پاکسازی آن، فرد احتمالاً به آن ژنوتایپ خاص ایمنی پیدا می‌کند؛ بنابراین عفونت مجدد می‌تواند با تایپ جدیدی از HPV و در یک رابطه جدید رخ دهد.
خطر عفونت
در پاکسازی ویروس هم ایمنی سلولار و هم هومورال (تولید آنتی بادی) بر علیه یک ژنوتایپ خاص ایجاد شده و منجر به پاکسازی ویروس می‌شود.
عوامل خطر کانسر سرویکس
عوامل خطر کانسر سرویکس عبارتند از:
۱- ابتلا به انواع پرخطر HPV
۲: شروع زودرس فعالیت جنسی (کمتر از ۱۶ سالگی که هنوز ناحیه T Zone در دهانه رحم به بلوغ کامل نرسیده و آسیب پذیری بیشتری نسبت به عفونت HPV دارد)
۳: تست سرولوژیک بر علیه HIV
۴: دریافت درمان‌های تضعیف کننده سیستم ایمنی (مثل انواع ترکیبات کورتونی)
۵: مصرف سیگار
۶:مصرف دارو‌های خوراکی ضد بارداری 
۷: تعداد بالای زایمان 
- التهاب مزمن واژن به سایر عفونت‌های منتقله از طریق تماس جنسی (کلامیدیا، مایکوپلاسما، HSV، هموفیلیوس دوکره‌ای، تریکوموناس واژینالیس)
با این حال انجام ندادن روتین غربالگری برای کانسر سرویکس هنوز مهمترین فاکتور خطر برای ابتلا به این کانسر می‌باشد.

غربالگری عفونت HPV
در غربالگری HPV باید به خاطر داشت که هیچ یک از تست‌های غربالگری دارای حساسیت (senditivity) صد در صد نبوده و بنابراین قادر به حذف کامل خطر ابتلا به کانسر سرویکس نمی‌باشد.

انجام یک تست HPV غیراستاندارد (فاقد تاییدیه FDA) می‌تواند منجر به اقدامات درمانی غیر ضروری، همراه با درد و خونریزی شود.

بعلاوه نتیجه مثبت آن می‌تواند باعث اضطراب فرد و انگ (stigma) ابتلا به بیماری مسری از طریق جنسی شود؛ بنابراین با توجه به نکات فوق بهتر است در غربالگری از روش‌هایی استفاده شود که مستندات کنترل کیفی آن (از جمله حساسیت، ویژگی و غیره) مورد تایید سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) قرار گرفته باشد.
دکتر نسرین شهرکی
آدرس:
البرز کرج چهارراه طالقانی برج قائم طبقه هفتم واحد ۲۱
شنبه الی چهارشنبه
ساعت کاری:
۱۶ الی ۲۳
مشاوره تلفنی:
۱۰ الی ۲۴ شماره‌های تماس شخصاً پاسخگو هستم