یکی از مشکلات مراکز فیزیوتراپی تداخل با برخی از رشته های تربیت بدنی و کار درمانی است

فیزیوتراپی یکی از شاخه‌های پزشکی است که می‌تواند خط مقدم درمان باشد. معمولا برای انجام توانبخشی افراد ورزشکاری که دچار ضایعه بافتی می‌شوند، یا کسانی که به صورت مادرزادی، دچار اختلال اسکلتی و عضلانی هستند، کاربرد دارد. همچنین سبب پیشگیری از عوارض بیماری، می‌شود.

یکی از مشکلات این حوزه زمان مراجعه به مراکز فیزیوتراپی است به طوری که، در کشور‌های دیگر، بیمار مستقیما به فیزیوتراپ مراجعه می‌کند این باعث می‌شود زمان طلایی درمان از بین نرود. در ایران نیز باید این مسئله جا بیافتد، که بیمار درمان خود را به موقع و مستقیم از طریق فیزیوتراپی انجام دهد. در این صورت، بیمار از لحاظ مالی و روانی دچار مشکلات کمتری می‌شود و ازصرف هزینه‌های گزاف که در جراحی و یا در انواع بیمه‌ها وجود دارد، جلو گیری می‌شود.

صلاحیت حرفه‌ای این حوزه، برای تشخیص به موقع، تایید شده است ولی هنوز اجرا نمی‌شود. وقتی یک بیماری را بار‌ها می‌بینیم تجربه کسب می‌کنیم و خلاقیت بیشتری برای تشخیص و درمان انجام می‌دهیم. خلاقیت در این حوزه، حرف اول را می‌زند. اطلاع رسانی و فرهنگ سازی از طریق رسانه خیلی می‌تواند تاثیرداشته باشد. از طریق رسانه باید، فرهنگ سازی انجام شود. یکی از مشکلات این حوزه، صدور پروانه مطب است که وزارت بهداشت یکسری قوانین سخت گیرانه را تصویب کرده است. مثل آسانسور و آتش نشانی ساختمان مطب، که اگر فقط یک فیزیو تراپ باشد، باید هزینه‌های هنگفت را بپردازد.

وزارت بهداشت با همکاری با شهرداری و استاندارد، باید این قانون را به شکلی کلی و همگانی اعمال کند. در نتیجه ما هم جزئی از این قانون باشیم. به دلیل این مشکلات، خیلی از فیزیوتراپ‌ها دیگر ادامه کار باز می‌مانند.

مشکل بعدی تداخل بعضی از رشته‌های تربیت بدنی و کار درمانی است، به این معنی که، در امر درمان مداخله می‌کنند و کار فیزیوتراپی را انجام می‌دهند.