معرفی مجموعه‌های معماری، موجب شناساندن هویت شهری می شود

ضمن اشاره به حوزه فعالیت خود، بفرمایید در صنف شما چه مشکلات، دغدغه‌ها و یا چالش‌هایی وجود دارد؟

در معماری، ما با دو مرحله اصلی سر و کار داریم: طراحی و اجرا. طراحی باید توسط معمار انجام شود و اجرای آن را پیمانکار با استفاده از متریال در دسترس بر عهده می‌گیرد.

یکی از مشکلات اساسی در کشور ما، ضعف در نظام آموزشی است. فارغ‌التحصیلان معماری با وجود چهار تا شش سال تحصیل، وقتی وارد بازار کار می‌شوند متوجه می‌شوند که آمادگی کافی برای فعالیت حرفه‌ای ندارند. به همین دلیل، معمولاً حدود دو تا چهار سال به عنوان کارآموز یا نیروی تازه‌کار تجربه کسب می‌کنند.

در مجموع، از آغاز تحصیل تا رسیدن به سطح حرفه‌ای، حدود ده سال زمان نیاز است که بسیاری از افراد این مسیر را طی نمی‌کنند و بدون تجربه کافی، وارد پروژه‌های اجرایی می‌شوند. این موضوع برای رشته‌ای مثل معماری بسیار مهم است، زیرا آثار معماری ممکن است تا چند دهه در منظر عمومی باقی بمانند و تأثیر مستقیم بر زیبایی یا زشتی یک خیابان یا فضای زندگی داشته باشند.

پیشنهاد جنابعالی برای رفع این مشکلات چیست؟

دانشگاه‌ها و نظام آموزشی ما باید توجه بیشتری به آموزش عملی داشته باشند. لازم است در کنار دروس نظری، کارگاه‌های عملی برگزار شود تا دانشجویان با متریال و فضای واقعی کار آشنا شوند.

موضوع دوم، کیفیت متریال مورد استفاده است. متأسفانه به مصالح و متریال ایرانی بی‌توجهی شده و به همین دلیل کیفیت آنها کاهش یافته است. در بسیاری موارد برای اجرای یک کار با کیفیت، ناچار به استفاده از مصالح خارجی هستیم. اگر حمایت بیشتری از تولیدات داخلی صورت گیرد، می‌توان با هزینه مناسب‌تری پروژه‌های با کیفیت اجرا کرد.

نقش رسانه‌ها، مطبوعات و روزنامه‌ها را در حوزه کاری خود به چه میزان حائز اهمیت می‌بینید؟

نقش رسانه‌ها بسیار کلیدی است. معرفی صحیح مجموعه‌های معماری می‌تواند باعث شناساندن هویت شهری شود و حتی به رونق اقتصادی مناطق کمک کند. برای مثال، شهر اصفهان با وجود مشکلات کم‌آبی و طبیعت محدود، همچنان مقصد اصلی توریست‌های خارجی است؛ نه به‌خاطر طبیعت، بلکه به‌خاطر معماری آن. اگر رسانه‌ها به معرفی معماری‌های شاخص بیشتر بپردازند، تأثیر مستقیم بر فرهنگ، اقتصاد و هویت شهری خواهند گذاشت.