ضرورت تاسیس رستوران های محلی در مناطق گردشگری

از جمله اقدامات اساسی برای حمایت و ایجاد رونق این کسب و کاری است که اصناف می‌توانند خودشان تبلیغاتی داشته باشند و اطلاع‌رسانی کنند که مثلاً این مغازه و آن مغازه در این محل، مواد اولیه‌شان را از بازارچه‌ی خود ما تهیه می‌کنند. این مواد باکیفیت‌اند، تأییدیه‌ی وزارت بهداشت را دارند و زیر نظر ما تهیه و عرضه می‌شوند. یعنی مطمئن باشیم که مواد سالم استفاده می‌شود. قیمت‌ها هم باید بر اساس نرخ مصوب اتحادیه باشد و به مردم گفته شود که: «این قیمت، قیمت پایه‌ی اتحادیه است و این غذا با این کیفیت و مواد اولیه تهیه شده است.»

در حال حاضر ما در تعاونی‌مان، مخصوصاً نزدیک عید، با چالش‌های زیادی روبه‌رو هستیم؛ مثلاً کمبود مرغ. چون مرغ را نمی‌شود انبار کرد. اگر بخواهیم غذای با کیفیت ارائه بدهیم، باید سعی کنیم که مرغ را تازه و روزانه تهیه کنیم، نه مرغ یخی. اما عرضه و تقاضا آن‌قدر بی‌نظم شد که حدود ۲۰ روز مانده به عید، کل بازار پر شده بود از مرغ‌های منجمدی که تاریخ‌شان مربوط به شش ماه پیش بود و فقط دو روز تا فاسد شدن‌شان مانده بود.

اگر چنین مشکلاتی را خود تعاونی اصناف به‌درستی مدیریت کند، اکثر چالش‌ها حل می‌شود. مثلاً اگر در یک منطقه ۳۰۰ تا ۵۰۰ رستوران فعالیت می‌کنند، میزان مصرف‌شان مشخص است. پس یک تعاونی ایجاد کنند و مستقیماً تهیه کنند؛ کاری به نوسانات بازار نداشته باشند. اینکه امروز مرغ هست یا نیست، نباید مشکل آنها باشد.

رسانه‌ها و روزنامه‌ها می‌توانند نقش مهمی ایفا کنند؛ با اطلاع‌رسانی و انتشار پیشنهادات ما.

بنده پیشنهاد دیگری هم در مورد صنعت دارم که به نظرم خیلی جالب است: در مناطق گردشگری مثل شیراز و اصفهان، رستوران‌هایی تأسیس شوند که غذا‌های محلی همان منطقه را عرضه کنند. این هم باعث رونق گردشگری می‌شود و هم ترویج فرهنگ غذایی بومی.