یک نهاد صنفی باید میان معماری، جامعه، دولت و بازار، توازن برقرار کند

کامران حیرتی:اگر بخواهیم «صنف» را به معنای واقعی تعریف کنیم، باید گفت که یک نهاد صنفی باید بتواند توازن و تعادل مؤثری میان معماری، جامعه، دولت و بازار برقرار کند. دلیل اهمیت و فقدان جایگاه صنفی در ایران، پیش از هر چیز به ضعف جایگاه اجتماعی و حقوقی معمار بازمی‌گردد. مرز روشنی میان معمار و غیرمعمار وجود ندارد و همین باعث تضعیف نقش تخصصی معمار در جامعه شده است. تشکیل یک اتحادیه صنفی مستقل که بتواند پیشنهاد تعرفه بدهد، دفاتر معماری را معرفی کند و از حقوق معماران دفاع نماید، بسیار ضروری است. بدون حضور فعال رسانه‌ها، صنف نیز نمی‌تواند محتوای مؤثر و ماندگاری تولید کند یا جایگاه خود را تثبیت نماید.

ترلان خسروی‌زاده: با پیشرفت مداوم جهان، تکنولوژی به یکی از بازوان قدرتمند معماران تبدیل شده است. به باور من، معمار باید به‌عنوان بازتاب‌دهنده زنده‌ای از وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی جامعه، خود را با این تحولات همراه کند. این یک ضرورت است که معماران آینده، دانش و عملکرد خود را با فناوری‌های نوین تطبیق دهند؛ چراکه این تکنولوژی‌ها باید به‌وسیله متخصصان آگاه در اختیار جامعه قرار گیرد، نه به صورت رهاشده یا ناآگاهانه.