
در این حوزه مشکلات فراوانی وجود دارد، چرا که ورزش هنوز بهعنوان یک اولویت اساسی در نظر گرفته نمیشود. معمولاً پس از فاکتورهایی مانند خوراک، تغذیه، تحصیلات و سلامت درمانی که اهمیت بیشتری دارند، نوبت به ورزش میرسد. متأسفانه در حال حاضر ورزش بیشتر به چشم یک سرگرمی یا تفریح دیده میشود و نه یک ضرورت.
پیشنهاد بنده این است که در مرحله اول، آموزشهای پایهای و فرهنگسازی در زمینه اهمیت ورزش انجام شود. در مرحله دوم، دولت باید با تأمین رفاه در حوزه ورزش، سلامت و زیبایی، شرایط را برای مشارکت فعالتر مردم فراهم کند. این حمایت میتواند شامل ارائه یارانه (سوبسید) به خانوادهها، ورزشکاران و مربیان باشد تا انگیزه لازم برای فعالیت در این حوزه ایجاد شود.
در دنیای امروز، ورزش یکی از سه عامل مهم در تولید ثروت و ارتقاء سلامت جوامع است، اما متأسفانه ما در هر دو زمینه عقب ماندهایم. نقش خانوادهها، دانشگاهها و مدارس در آموزش و پرورش بسیار مؤثر است. همچنین رسانهها – بهویژه در قالب شبکههای اجتماعی – نقش مهمی در جلب اعتماد مردم دارند و میتوانند با محتوای آموزشی، انگیزشی و تشویقی در ترویج ورزش نقشآفرین باشند.
حمیرا موحدی طالمی، مدیر و مشاوره موسسه حقوقی:
دکتر زینب مقدم، دکترای فیزیولوژی قلب و عروق و مدیر مجموعه سلامت ورزش و زیبایی آفتاب:
سیامک فرزانه، مدیریت مدیریت مجموعه تهران نیما:
سارا پردل، کارشناس ارشد تغذیه و رژیم درمانی: