
از سوی دیگر، تغذیه باید بهعنوان یکی از پایههای اصلی سلامت در نظر گرفته شود و آموزش آن از دوران کودکی، مهدکودکها و مدارس آغاز گردد. متأسفانه ما در حوزه تغذیه عملکرد ضعیفی داشتهایم، چرا که آموزشهای لازم از ابتدا ارائه نشده است. حضور یک کارشناس تغذیه در مراکز آموزشی، برای نظارت بر برنامه غذایی و آموزش تغذیه سالم به کودکان، ضروری است.
همچنین باید به کودکان آموزش داد که چگونه برچسبهای تغذیهای روی بستهبندیها را بخوانند و بتوانند درک درستی از آنچه مصرف میکنند داشته باشند. اگر وزارت آموزش و پرورش بخشی از برنامههای درسی را به آموزش تغذیه اختصاص میداد، میتوانست تأثیر قابل توجهی بر سلامت نسل آینده داشته باشد.
باور دارم که کودکان امروز، توانایی یادگیری و تحلیل این مفاهیم را دارند، اما تاکنون در زمینه فرهنگسازی تغذیه سالم، اقدام جدی و سیستماتیکی صورت نگرفته است.
در نهایت باید گفت که رعایت اصول تغذیه درست در زندگی روزمره، نقش مهمی در پیشگیری از بیماریها و ارتقاء کیفیت زندگی افراد ایفا میکند. اگر افراد بدانند چه چیزی، چگونه و در چه زمانی باید مصرف شود، سلامت جامعه بهطور چشمگیری بهبود خواهد یافت.
نرگس جوزانی، کارشناس علوم تغذیه:
سید امیرساویز، مدیر باشگاه شاهین طلایی شهر قدس:
حمیرا موحدی طالمی، مدیر و مشاوره موسسه حقوقی:
دکتر زینب مقدم، دکترای فیزیولوژی قلب و عروق و مدیر مجموعه سلامت ورزش و زیبایی آفتاب: