به نظر من، آموزش باید به عنوان یک صنعت در نظر گرفته شود. ما باید قبول کنیم که آموزش نیز مانند دیگر صنایع به مدیریت و ساختار صحیح نیاز دارد. برای پیشرفت در این حوزه، باید سیستم آموزشی و نحوه تربیت معلمان تغییر کند. بسیاری از معلمان باید مهارتهای بیشتری داشته باشند و فقط به مدرک تحصیلی بسنده نکرده وتوانمندیهای حرفهای خود را افزایش دهند. کیفیت آموزش مهمتر از کمیت است؛ نباید به هر قیمتی فقط تعداد مدارس یا کلاسها افزایش یابد، بلکه باید به محتوای آموزشی و شیوه تدریس توجه کنیم.
در خصوص استفاده از روشهای نوین و مهارتآموزی، مدارس باید بهجای تمرکز بر آموزش صرفاً تئوریک، مهارتهایی را به دانشآموزان بیاموزند که بهطور عملی و در دنیای واقعی کاربرد دارند. مثلاً در کنار تدریس ریاضی، میتوانیم مهارتهای فنی مانند نسخهخوانی، آمپولزنی یا تعمیرات ساده را نیز آموزش دهیم.
همچنین باید به سلامت روانی دانشآموزان توجه ویژهای شود، چرا که تربیت صحیح و موفق، نیازمند حمایت از جنبههای روحی و روانی آنهاست. به اعتقاد ایشان، در صورت توجه به این نکات، آموزش میتواند در ایران به موفقیتهای بیشتری دست یابد.
در نهایت، باید به جنبههای عملی آموزش بیشتر توجه کنیم و در کنار آموزشهای تئوریک، فرصتهای عملی نیز برای دانشآموزان فراهم شود.
نادر نیّری پسند، مدیر گروه صنعتی پدیده:
بنفشه وکیلیان٬ اپتومتریست و مدیریت نمایندگی عینک زایس آلمان:
دکتر الهام جعفری، دکترای تخصّصی روانشناسی:
علی سلگی کهریزی، فعال در صنف فروش عمده لوازم یکبار مصرف: