یا علی گفتیم عشق آغاز شد

افتخار هم صحبتی با یکی از مدیران محترم مجتمع آموزشی میهن داشتیم که توجه شما را به بخشی از این مصاحبه جلب می‌نماییم.
لطفا خودتان را معرفی بفرمایید:
ناهید نقشبندی دبیر و کار آفرین حوزه‌ی آموزش که پنجاه سا ل درزمینه‌ی آموزش کشورفعال بوده ام و در سمت‌های دبیر؛ مدیرآموزش و پرورش مدت سی سال دررا ه پیشرفت جوانان کشور فعالیت داشته ام.
مسائل و مشکلاتی که در حیطه کاری شما وجود دارد را مطرح بفرمایید؟
حوزه‌ی آموزش با مشکلات مختلفی دست وپنجه نرم می‌کند که برخی از آن‌ها کمتر و برخی بیشتر آسیب زا هستند.
فناوری‌های نوین آموزشی کیفیت آموزش را متحول کرده اند، اما بسیاری از معلمان حتی آنان که به طور سنتی سواد و تخصص بالای دارند با این فناوری‌ها به روز کنند.
موضوع دوم: تغییرات فرهنگی شدیدی که در سال‌های اخیر به وجود امده فرایند اداره‌ی مکان ها‌ی آموزشی را با سختی مواجه می‌کند.
از یک سومدرسه برای اینکه بتواند وظیفه‌ی آموزشی خود را ایفا کند باید بتواند بهترین ارتبا ط را با دانش آموزانش برقرار کند واز سوی دیگر باید موازین اخلاقی و اصول علمی را جدی بگیرد و دانش آموزان را به سوی موفقیت علمی و اخلاقی سوق دهد.
تنها برخی از موسسات آموزش توانسته اند این تعادل ظریف را به شکل مناسب برقرار کنند.
مهمترین نکته‌ای که در کار آموزش باید مورد توجه قرار گیرد این است که دانش آموزان از نظر پایه‌ی علمی؛ مسایل روانشناختی، شرایط خانوادگی، اعتقادات فردی و خانوادگی، سطح در آمد، علایق، استعداد‌ها، روحیات و ... بسیار با یکدیگر متفاوت هستند. اداره‌ی یک مجموعه‌ی آموزشی بدون توجه به این تفاوت‌ها محکوم به شکست و صدمه زدن به روحیات دانش آموزان وآینده‌ی علمی و شغلی آنان است؛ و توجه به این پیچیدگی‌ها با متغیر‌های بسیار زیاد آن، سرمایه گذاری کلان، توانایی مدیریت عالی، سواد روانشناختی بالاو انرژی پایان ناپذیر هستند به این پیچید گی‌ها توجه کافی ندارند.
راه حل شما به عنوان یک مسئول چگونه خواهد بود؟
دبیرستان و مجموعه آموزش میهن د رشرایطی به حدود دو دهه فعالیتش ادامه می‌دهد که بسیاری مجموعه‌های دیگر که با سرمایه‌ی مالی بالا فعالیت می‌کردند؛ مدارس خودرا تعطیل کردند و از حوزه‌ی آموزش خارج شدند. این مجموعه درتمام سال‌ها با بود جه‌ی تبلیغاتی نزدیک به صفر کار کرده است. امروزه تعدادی از مدارس به ظاهر طراز اول که به کار آموزش به عنوان یک بنگاه اقتصادی سود اور نگاه می‌کنند دست به نوعی از کار و استاندارد سازی زده اند که می‌تواند آثار تخریبی جدی بر سلامت روانی و حتی آینده‌ی کاری فرزندان ما داشته باشد.
آزمون‌های ورودی سخت محدود کردن پذیرش به دانش آموزانی که معدل‌های نزدیک به بیست دارند، افزایش شدید ساعات آموزش و کلاس‌های کمک آموزشی، دفن کردن دانش آموزان زیر انبوهی از تکالیف و ... به ویژگی بسیاری از مدارس به ظاهر موفق تبدیل شده است.
چیزی که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد این است که:این استاندارد‌ها موفقیت دختران و پسران نوجوان و خانواده‌های آن‌ها نیستند، بلکه استاندارد‌هایی هستندکه برای موفقیت مدارسی که به سود کمتر از ده‌ها میلیارد در سال رضایت نمی‌دهند.
حاصل این روند این است که مدارس برای کسب شهرت بیشتر د رافزایش فشار بر دانش اموزان با هم رقابت می‌کنند.
نقش رسانه چقد ردر بهبود شرایط کاری شما می‌تواند تاثیر گزار باشد؟
رسانه‌ها با آگاه کردن مردم نسبت به آخرین یافته‌های علمی در مورد آموزش صحیح به آنان کمک کنند که فریب تبلیغات اغوا کننده‌ی بنگاه‌های اموزشی را نخورند و گمان نکنند که با تبدیل فرزندان خود به ربات‌های نمره آور؛ سعادت آنان را تامین می‌کنند. متاسفانه بسیاری از رسانه‌ها خود به ابزار تبلیغی این نهاد‌ها تبدیل شده اند.
وظیفه‌ی رسانه‌های مسئول آن است که با انتشار مطالب علمی و آموزش مناسب بپردازند و سطح آگاهی خانواده‌ها را افزایش دهند.