
به نظر من، اولین و مهمترین نکته، تعیین قوانین و استانداردهای مشخص برای کیفیت غذا و بستهبندی است تا همه بدانند چطور کار کنند؛ چون الان بستهبندی بیشتر سلیقهای است. دوم اینکه، ما واقعاً به پرسنل حرفهای نیاز داریم، از گارسون گرفته تا آشپز، اما بیشتر نیروها در حین کار آموزش میبینند. استفاده از فناوریهای جدید مثل سیستمهای سفارشگیری آنلاین هم سرعت کار را بالا میبرد. علاوه بر اینها، حمایتهای مالی دولت برای کسبوکارهای کوچک خیلی ضروری است تا بتوانند رقابت کنند. هدف نهایی ما معرفی غذای ایرانی در سطح بینالمللی است. سبک زندگی عوض شده و سفارشات آنلاین زیاد شده، پس نقش ما در ایجاد اشتغال و حفظ فرهنگ غذایی مهم است؛ کیفیت غذا و نحوهی ارائهاش خیلی در این معرفی تأثیر دارد. تجربهی مشتری هم با برخورد پرسنل، محیط و کیفیت غذا شکل میگیرد. بزرگترین مشکلمان گرانی مواد اولیه است که برنامهریزی را سخت کرده. پیشنهاد من راهاندازی بازارچهای برای خرید مواد اولیه با قیمت مناسب است تا بتوانیم هزینهها را مدیریت کنیم و قیمت رقابتیتری ارائه دهیم.
رسانهها، چه تلویزیون و چه مطبوعات، در تبلیغات ما خیلی مؤثرند. اگر مستندهایی دربارهی نحوهی تهیهی غذا بسازند یا غذاهای ایرانی را با دستورالعملهای جدید در مجلات معرفی کنند، خیلی به شناساندن فرهنگ غذاییمان کمک میکند.
عهدیه فاضلی، مدیر کترینگ خاتون:
مصاحبه اختصاصی با نایب رئیس اتاق اصناف مرکز استان البرز؛
مهسا سلطان محمدی، مدیر شرکت مهسازه درنا و برند مهسا سلطان عنوان کرد:
بهاره هاشمزاده، بنیانگذار و مدیر باشگاه ورزشی، تبیین کرد؛