مشکلات ما در مجموع، در حوزه اتحادیه مربوطه، این است که یک چارچوب قابل قبول برای رقابت سالم در صنعت لباس عروس فراهم نشده است. در بازار لباس بر اساس نوع متریال استفاده شده در هر پوشاک، قیمتهای متفاوتی وجود دارد و ما برای هر لباس، با توجه به بودجهای که در نظر میگیریم، هزینههای مختلفی را ارائه میدهیم. متاسفانه در هر منطقه، بر اساس بودجه مردم، نرخهای متفاوتی در نظر گرفته نشده است که براساس آن، به مشتریان لباس عرضه نماییم. این موضوع شکایت و نارضایتی آنان را به دنبال دارد و توضیحات ما نیز مشتریان را قانع نمیکند. بنده در طول چهار سال فعالیت خود، همواره تلاش کرده ام تا نیازها و خواستههای مراجعه کنندگان را در نظر گرفته و برآورده کنم. هزینههای مربوط به یک مجلس عروسی بسیار بالا است و ما سعی کرده ایم تا جایی که امکان دارد مشتریان را راضی نگه داشته و تقاضایشان را عملی نماییم.
در حال حاضر هرکسی برای هر برندی که تولید میکند، قیمتی را تعیین مینماید که گاهی با عقل و منطق همخوانی ندارد. به عنوان مثال، یک لباس که هزینه تولید آن ۲۰ میلیون تومان است، با قیمتی تا ۲۰۰ میلیون تومان به فروش میرسد. این سود زیاد ناشی از عدم وجود یک چارچوب مناسب در این صنعت میباشد.
ما در منطقهای فعالیت میکنیم که سطح خرید عموم پایین است و نمیتوانیم با لباسی که هزینه تولید آن ۲۰ میلیون تومان است، سودی مطلوب کسب کنیم. دولت نیز حمایتی از ما به عمل نمیآورد و تاکنون به سود دهی مناسبی دست نیافته ایم. در بانک، سابقه کار ما را به عنوان یک کارآفرین نمیشناسند و تفاوتی بین ما و یک خانم خانه دار قائل نیستند. به همین دلیل، قادر به راه اندازی یک کسب و کار موفق نیستیم. همچنین، میزان وامهایی که در اختیارمان قرار میگیرد، بسیار اندک است. باید از کسب و کارهای مختلف حمایت شود، زیرا مخارج مرتبط با مواد اولیه و متریال در این صنعت بسیار زیاد است. باید به طور همزمان به منافع مشتریان و سودآوری کسب وکار توجه شود. بسیاری از مشتریان ما از شرایط ناراضی هستند و اتحادیه نیز به جای حمایت از آنان، اکثرا به حمایت از تولید کنندگان میپردازد.
در حال حاضر، تمامی پارچهها تولید چین است و کیفیت آنها نیز متفاوت است؛ بدون توجه به اینکه مرغوب یا ضعیف هستند. چهار سال قبل، کیفیت پارچهها بهتر بود و از مقاومت به شستشو و اجاره بالاتری برخوردار بودند. اما در حال حاضر، شاینهای موجود در بازار پس از دو مرتبه اجاره، قابل استفاده نیستند. درحالی که هزینههای زیادی برای تهیه آنها پرداخت میکنیم و به سرعت خراب میشوند. به عنوان مثال، یک نوع ساتن آمریکایی وجود دارد که پارچه آن به سرعت خراب میشود و برای خرید یک پارچه با کیفیت باید هزینههای میلیونی را پرداخت نماییم.
زینب دکامی، نخبه شاهد و ایثارگر در گفتگو با خبرنگار جام جم بیان میکند:
خبرنگار جام جم البرز گزارش می دهد؛
حجر گشت مطرح کرد؛